بنام خدا
جزیره شیخ زنگی بوشهرقدیم!!
مجید غاله
از قدیم الایام و در جنوب شرقی شهر بوشهر و در انتهای خور سلطانی ،جزیره ای شُلی ، ماسه ای همانند نگینی درخشان خود نمائی می کرد و چون دُر می درخشید تا زیبائیهای شبه جزیره بندر بوشهر را چند برابر کرده باشد. جزیره ای که تا قبل از سال ۱۳۶۰ به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری بوشهر در طول سال بود ، همچنین در فصل ورود پرندگان مهاجر ، به عنوان زیستگاه دائمی پرندگان بومی محسوب می گردید تا موقعیتی استثنائی و بکر ایجاد نموده تا استفاده های ترکیبی و متعددی داشته باشد.
علاوه برآن جزیره شیخ زنگی زیستگاهی امن، طبیعی ومنحصر به فرد برای زندگی و تخم گذاری همهء پرندگان مهاجر و غیر مهاجر بود
این جزیره که نامگذاری ان با شایدها همراه گشته اما به یقین نزدیکتر و بنا به گفته بعضی از بزرگان قدیمی شهر، در قسمت بالائی ومیانی جزیره حالتی تپه گونه اما هموار داشته که دارای اتاقکی کوچک و پیر مانند با گنبد کوچکی بوده که درون اتاق قبری وجود داشته که این گمانه زنی دلالت بر وجود قبر مرحوم شیخ زنگی راداشته که نام جزبره برگرفته از نام مرحوم شیخ زنگی دارد ،اما نکته مجهول ، محل زندگی و فعالیت شیخ زنگی است که اطلاعاتی از وی در دست نیست که آیا مرحوم در این جزیره می زیسته یا در یکی ازمحلات بوشهر زندگی می کرده، همچنین گفته اند که در کنار قبر وی که عنوان پیر هم بر آن اطلاق می شده قبرهای دیگری وجود داشته که از محلات جبری وصلح اباد که فاقد قبرستان بودند در این جزیره دفن می کردند.
لازم به توضیح بیشتر است که موقعیت جزیره شیخ زنگی از نظر جغرافیائی دقیقاََ مکان فعلی شناور سازی شرکت صدرا و در ضلع شرقی محله صلح اباد( ظلم اباد) می باشد در واقع این جزیره امروز از املاک شرکت صدرا محسوب می شود که دارای مجتمع کارگاهی کشتی سازی و سکو سازی است که با توجه به خاکریزی های صورت گرفته در این جزبره و در حجم گسترده تا جزیره نگین یا علبدون یا علفدون تا قسمت شمالی تر آن گسترس یافته و به هم متصل گردیده تا به صورت جزیره ای واحد در آمده وموقعیت اقتصادی جدیدی برای بوشهر ایجاد کرده باشد. لازم به یاد اوری است که تا قبل از توسعه بندر بوشهر در قسمت شرقی خور سلطانی هنگام جریان مدّ آب( آب پّر) میان این دوجزیره( شیخ زنگی و علبدون) از هم جدا شده و به دو جزیره شمالی و جنوبی تبدیل می شدند به طوری که قایقها می توانستند از میان این دو جزیره عبور کرده و خود را به جزیره عباسک وجزیره شیف برسانند.
یکی از ناگفتنی های این جزیره که تاکنون از ان مطلبی مطرح نشده و به این جزیره زیبائی وحذابیت خاصی بخشیده بود درختچه و درختان حرا بوده ، البته خیلی از افراد به واسطه غیر بومی بودن شناختی از این
منطقه با ارزش نداشته و نمی دانند یکی از مکانهای گردشگری مردم قدیم بوشهر این مکان با ارزش بوده زیرا مکانی بکر و محل مناسبی برای دور همی خانواده ها در ایام مناسب، زمستانها و تعطیلات نوروز بوده که البته با قایق وارد این جزیره می شدند تا به تفریح و استراحت بپردازند، در واقع این مکان بهترین ونزدیک ترین منطقه تفریح وسرگرمی برای گردش مردم در آن دوران بود که ابتدائی ترین امکانات تفریحی برای گردش خود نداشتند تا از جزیره شیخ زنگی به عنوان مکانی مناسب وارام بخش استفاده نمایند که هم تفریح بود و هم دربانوردی با این وجود ، برای ورود به این جزیره زیبا، مشکلاتی پیش روی مردم بوده به ویژه هنگامی که جریان اب جذر ( خالی)بود و به اصطلاح دریا نوردان ابِ گِسران بود ان وقت ورود به ااین جزیره و در قسمت جنوبی آن با اعمال شاقه همراه بوده زیرا ورودی جزیره حالتی باطلاق گونه و شُلی داشته و پاها را تا مقدار زیادی به پائین می کشید، بااین وجود افراد خودشان را به قسمتهای بالائی جزیره می رساندند، البته جزیره ورودی دیگری هم داشت که قسمت شمالی آن راحت تر بوده زیرا دارای زمینی سفت تر وسنگی وگساّری بوده که البته ورود به آن هم ساده نبوده مشکلات خاص خودش داشته است.
در خاتمه لازم است به یکی از سنتهای برپا شده قدیمی در این جزیره اشاره نمایم که مربوط است به اخرین روزهای ماه صفر که عده ای به این منطقه می رفتند تا مراسم روز اخر صفر را در ان مکان بر گزارنمایند.
والسلام

• منبع خبر : نصیر بوشهر انلاین