مهندس ماندنی هوشنگی از اولین بنیانگذاران صنعت پرورش میگو در استان‌بوشهر در سال ۱۳۷۲ تا به زمان حال هستند.ایشان در کارنامه قعالیتهای ارزشمندشان در حوزه پرورش میگو ریاست اتحادیه میگو پروران استان بوشهر طی دوره ای ۴ساله و همچنین بعنوان پرورش دهنده نمونه کشوری را دارا هستند.

مهندس هوشتگی همچنین از فرهنگیان پیشکسوت و مدرس دروس زمین‌شناسی و جغرافیا بوده اند.هوشنگی از مجاهدان عرصه جبهه و جنگ و فرزند پیر دلاور شهید علی هوشنگی هستند.

ایشان مرجعی معتبر در دانشنامه پرورش میگو استان بوشهر محسوب می‌شوند.

در ادامه مصاحبه ای با ایشان پیرامون مشکلات و موانع این صنعت جدید اقتصادی تهیه شده است.

مهندس هوشنگی بعنوان پرورش دهنده ای کهنه کار و کارشناس طی ۳دهه در استان بوشهر در خصوص اصلی ترین چالش این صنعت اشاره نمودند که مهمترین موضوع در خصوص پرورش میگو در ایران تغییر ساختارهای پرورش و تکثیر از حالت سنتی و خاکی به سمت صنعتی و مدرن شدن است. .

ماندنی هوشنگی افزود: میگو به عنوان یک موجود زنده باید برای پرورش دقیق از شرایط مناسب و زیرساخت‌های جدید و بهینه برخوردار باشد.در غیر این صورت دائما شاهد عدم توسعه یافتگی در صنعت پرورش میگو خواهیم بود.

مهندس هوشنگی خاطر نشان ساخت :در عصر کنونی اصلی ترین مولفه در پرورش صحیح انواع آبزیان اصلاح زیرساخت ها ی این صنعت است .در این راستا برای نمونه کشوری مثل اکوادور با وسعتی بسیار محدود با اصلاح زیرساخت های مربوط به این آبزی حساس ، درچندسال گذشته یک سوم میگوی دنیا را تامین نموده است.هوشنگی به این‌ مسئله اشاره نمود که در ۳۰ سال گذشته علیرغم اینکه جلسات متعددی در خصوص تغییر و تحول در حوزه پرورش میگو برگزار گردیده متأسفانه تغییر قابل محسوس و تاثیرگذاری اتفاق نیفتاده است. و همچنان شاهد بکار گیری روش های سنتی در حوضچه های پرورش میگو هستیم .

مهندس هوشنگی همچنین اشاره داشت به اینکه از ابتدای دهه ۸۰ تاکنون هیچ اعتبار دولتی به صنعت پرورش میگو تزریق نشده است .او در ادامه ،همیاری و تشریک مساعی شیلات، پارک علم و فناوری ، دانشگاه خلیج فارس و جهاد دانشگاهی ، دامپزشکی وهمه دستگاههای اجرایی مرتبط و نیز بخش خصوصی دراین حوزه را ضروری دانست.تا شاهد بهبود وضعیت پرورش میگو و تکثیر و فرآوری آن و همچنین رونق روزافزون اقتصاد آبزیان و مخصوصا میگو، درکشور باشیم.

وی اشاره ای داشت به اکشور کوچکی مثل چین تایپه ( تایوان)که دراین صنعت با سرعتی شگرف در تغییر ساختار پرورش میگو حرکتی رو به جلو داشته و جای خود را در بازارهای جهانی پیدا نموده. ولی صنعتگران حوزه پرورش میگو در ایران حرکتی لاک‌پشتی و آرام داشته و این وضعیت برای توسعه این بخش اقتصادی مناسب نیست.او افزود

دولت باید در تحول و تغییر زیر ساخت های این صنعت توجهات لازم را بکار گیرد و مانند دهه ۷۰ اعتبارات لازم را برای توسعه این صنعت به این‌بخش تزریق نماید تا ما بتوانیم با کشورهای دیگر رقابت داشته باشیم. در این صورت است که سرمایه گذاران تشویق می شوند که در این صنعت سرمایه گذاری نمایند.

وی با یادآوری عدم توجه و همکاری های لازم بیمه ها با پرورش دهندگان ،افزود که دراین خصوص صنعت بیمه خوب عمل ننموده وبه همین علت در حال حاضر ۸۰ درصد ظرفیت های موجود در استان بجهت پرورش میگو ، بلا استفاده مانده است.و تنها ۲۰ درصدفعال و از ۴۰ هزارتن پیش بینی تولید درسال گذشته تنها ۸ هزارتن به مرحله تولید رسیده است.

مهندس هوشنگی افزود: درصورت سرمایه گذاری دولت دراین صنعت سالیانه می توان ۴۰۰ هزارتن میگو در کشور تولید کرد.