حدود ۱۰ سال پیش بود که ۷ طبقه از ساختمان منطقه ویژه اقتصادی پارس در عسلویه، دچار آتش‌سوزی شد؛ البته نه همه ساختمان، بلکه چندطبقه خاص از آن.

درست چند هفته پس از انتشار خبرهایی درباره زمین‌خوارهای گسترده در عسلویه و توسط گروهی از مدیران استان بوشهر، طبقاتی که میزبان اسناد زمین‌خواری‌ها بود طعمه حریق شد تا دیگر سندی برای تحقیقات نباشد.

در نگاه نخست، این آتش‌سوزی فقط یک اتفاق ساده بود که اتصالی برق باعث وقوع حریق شبانه شد؛ در ساعاتی که هیچ کارمندی در ساختمان شهید تندگویان وجود نداشت، سیم‌ها به‌صورت خودجوش اتصال کرد و چندطبقه مهم از این بنای شکیل، در آتش سوخت.

اما در نگاه عمیق‌تر، همه چیز به حساس شدن برخی نهادهای نظارتی در خریدوفروش زمین‌های طلایی اطراف تأسیسات گازی و پتروشیمی بر می‌گشت. زد و بندهایی که در حوزه تحصیل اراضی شده بود، چنان گسترده و عمیق بود که قرار بود با ورود نهادهای نظارتی، تکلیف فسادهای رخ‌داده مشخص شود.

ماموریت زنگنه به آستانه

تا سال‌ها بعد، کسی درباره این حادثه سخنی نگفت و همه چیز روی هوا رفت تا آبان ۱۳۹۸ که بیژن زنگنه وزیر وقت نفت، به یکی از معتمدان خود مأموریت داد وارد این پرونده شود. این مأموریت به آستانه واگذار شده بود که در گفت و گو با شانا گفته بود: محمود آستانه در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که شنیده شده به‌تازگی بیژن زنگنه، وزیر نفت ماموریت جدیدی به وی داده است، گفت: در گزارش گروه تحقیق وزیر نفت نکات مبهم و شائبه انگیزی در فرآیند مدیریت اراضی منطقه ویژه اقتصادی پارس طی سال‌های گذشته وجود داشت که به همین دلیل مهندس زنگنه به اینجانب ماموریت داد تا در راس هیئتی مرکب از مسئولان حقوقی وزارت نفت و نمایندگان مدیرعامل شرکت ملی نفت به این موضوع رسیدگی کنیم.

۵ سال از آن ماموریت گذشت و هنوز، هیچ گزارشی درباره زمین خواری‌های گسترده در عسلویه منتشر نشده است؛ اینکه چرا اصلاً مبدا آتش‌سوزی در برج شهید تندگویان طبقه‌ای بوده که اسناد تحصیل اراضی وجود داشته، مهم‌ترین موضوعی است که باید درباره آن روشنگری می‌شد و در مرحله بعد، نتیجه تحقیقات درباره تخفات مجموعه منطقه ویژه افتصادی پارس که گویا به جایی نرسیده است