هربارسفرهای لنجداران دستخوش تغییراتی می گردد که درنتیجه بدلیل وابستگی بازارهای مرزنشینی درکنار نیازهای مردم ساحل نشین جنوب کشور نوسانات وتنش هایی رادرجامعه ایجاد می نماید.به این خاطرکه قوانین ته لنجی یک طرفه ونظرات وهمفکری بالنجداران نادیده گرفته می شود .هرساله باابلاغ قوانین جدید مشکلاتی پیرامون آن افزوده می شود که برای رفع آن گوش شنوایی ازطرف مجریان ومسئولان امر وجود ندارد.برخلاف توقعات مثبت ازدولت جدید ،متاسفانه تنگ نظری ها ومحدودیت هادرآن شدت بیشتری پیداکرده است .بطوری که تاکنون حق سفرهای خارجی لنجهابکلی ازآنها سلب می شود.که این مهم (نبود حتی مجوزیک سفر)طی مدت زمان طولانی استقراردولت بی سابقه است .بی شک شیوه ی رفتاردولتها به نگاه سیاسی ،اجتماعی آنهادرایجادرفاه عمومی واشتغال درنقاط مرزی ارتباط دارد.وعملکردشان ماندگارمی شود.اگرنهاددولت تاکنون نتوانسته باایجادسرمایه گذاری های متنوع زمینه ی اشتغال جوانان دربنادرجنوبی رافراهم نماید به حل مشکل ته لنجی بصورت فوری رسیدگی کند.چون شرائط اقتصادی ومعیشت مردم مناطق جنوبی دروضع بحرانی است. بطورکلی درجامعه لنجداران این گمان می رود که دولتهای پیش ازاین نگاه بهتری نسبت به مرزنشینان وته لنجی داشته اند.بدیهی است طی یکسال پیش دولت قبل با آزاد کردن دوسفر به رفع رکود بازارها و مشاغل مرتبط وسپس رونق کالاهای بازارچه ای کمک اندکی کردکه البته همان هم نتوانست موجبات رضایت عمومی رافراهم نماید. بناچاردرانتخابات ریاست جمهوری اخیر وباتوجه به شعارتغییر وضع موجود رئیس جمهور ؛مشارکتی خودجوش وجدی درجامعه لنجداران برای استیفای مطالبات ازدست رفته درانتخابات صورت گرفت . انتظارمی رفت شایسته ی تشویق ازطرف مجریان امرباشد .همینطورمنجربه نرمش و سهولت درمقررات جدیدگردد .همین افرادحالا خواهان اصلاح قوانین خسته کننده وتحقیر کننده وتکراری نسبت به صنف خودمی باشند. اصولا چرابایدقوانین پی درپی تغییرکندکه می تواند آسیب جدی به ثبات سرمایه گذاری واشتغال ونان مردم دراین حوزه واردنماید. ازطرفی درصورت وضع این قوانین ،چرااجرای آن هرساله باتأخیرمواجه می شود؟ استانداربوشهرباتکیه به شعاردولت براستقلال استانداری ها یکباربرای همیشه بی ثباتی دروضع مجوزات سفرهای سالیانه لنجها راخاتمه دهد.یااینکه بصراحت اعلام عمومی نماید که کاری ازدستش ساخته نیس