یک سال پیش در چنین روزهایی کتاب «قدرت مذاکره» عباس عراقچی منتشر شد که در آن از شیوهٔ مذاکرات غیرمستقیم با رابرت مالی، نمایندهٔ آمریکا در امور ایران انتقاد کرده بود. در آن روزها کسی حدس هم نمیزد که با شهادت ناگهانی سید ابراهیم رئیسی در سقوط هلیکوپتر، آقای عراقچی چند هفته پس از انتشار […]
یک سال پیش در چنین روزهایی کتاب «قدرت مذاکره» عباس عراقچی منتشر شد که در آن از شیوهٔ مذاکرات غیرمستقیم با رابرت مالی، نمایندهٔ آمریکا در امور ایران انتقاد کرده بود.
در آن روزها کسی حدس هم نمیزد که با شهادت ناگهانی سید ابراهیم رئیسی در سقوط هلیکوپتر، آقای عراقچی چند هفته پس از انتشار کتابش وزیر خارجه و در سالگرد آن مشغول مذاکرهٔ با نمایندهٔ رئیسجمهور آمریکا باشد.
او مذاکرهکنندهٔ اصلی ایران در گفتوگو با دولت جو بایدن در بهار ۱۴۰۰ برای احیای توافق برجام بود اما با شروع ریاستجمهوری آقای رئیسی از کار برکنار شد.در کتاب قدرت مذاکره، وزیر خارجهٔ کنونی ایران نوشته که در آن مذاکرات او و آقای مالی در دو هتل جداگانه در وین بودند و معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیهٔ اروپا نقش رابط بین هیئتهای ایران و آمریکا را داشت و پیامهای او و رابرت مالی را منتقل کرد.
ق
تاریخ : 23 - فروردین - 1404
خدا نخواست فکر طالبانی ادامه پیدا کند.
بهروز
تاریخ : 23 - فروردین - 1404
با درود و عرض ادب و احترام، ابتدا آرزو میکنم برای کشور عزیز ما ایزان پر افتخار که هر چه برای ایران عزیز رقم می خورد به لطف خداوند متعال پر از خیر و برکت باشه ، اما در مورد مذاکره من معتقدم در موضوعات مهمی مانند موضوع مذاکره با آمریکا ، بهترین نوع ، نوع مذاکره مستقیم است زیرا در زمانیکه سایه جنگ بر سر کشور است ابتدا احترام متقابل در مذاکره باعث میشود که نیمی از راه را رفته باشیم و دوم اینکه هر دو طرف مقابل بدون کم و کاست نظرات خود را به یکدیگر ابلاغ می کنند در صورتیکه در حالت غیر مستقیم ابتدا این معنی را می دهد که من طرف مقابلم را در حد خودم نمیدانم و یا اعتمادی به وی ندارم و احترامی نیز برایش قائل نیستم بنابراین در قدم اول یک ترک بزرگی در توافق بدست خودم انداخته ام و در جوامع بین المللی نیز چون اینچنین مذاکراتی بندرت اتفاق افتاده ،با این کار ما را مسبب شکست مذاکره پیش فرض می گیرند و بعد هم هر دو طرف مذاکره در حالت مستقیم مجبور به رعایت اصول اخلاقی جلسه را خواهند داشت و نقطه نظرات خودشون را بهتر به یکدیگر می رسانند و نیز با توجه به وجود سایه جنگ بر سر کشور هر تلاش مثبتی ( البته با رعایت اصول و خدشه دار نشدن اقتدار کشور ) نیاز و لازم است چون خدایی ناکرده در صورت رخ دادن جنگ ، این جنگ جنگ تسلیحات و پرنده های پیشرفته است و نه جنگ زمینی و سرباز در مقابل سرباز و چون بدون اغراق آمریکا و اسرائیل هر دو کشور دارای تسلیحات و پرنده های پیشرفته تر از ما می باشند احتمال وارد آمدن خسارت های سنگین به زیر ساخت های نظامی و صنایع کشور وجود دارد و با توجه به ناترازی های موجود در انرژی های کشور مانند برق ، آب و سوخت ، این خسارت ها موجب می شوند که کشور و مردم دچار بحران های فجیع و عظیمی شوند که به هیچ وجه برای ایران عزیز و مردم عزیز ایران بعد از تحمل سختی های فراوان در چهار دهه ی گذشته، تحمل سختی های چند برابر بدتر را دیگر ندارند . در ضمن اقتصاد ما بسیار ضعیف شده که اقتصاد ضعیف موجب کاهش اقتدار کشور و تحمل مردم می شود و یک جنگ بزرگ در کشور این اقتصاد ضعیف شده را خیلی راحت نابود کامل می کند .