کشور ما یکی از کشورهایی است که جمعیت جوانش بیشترین را تشکیل می‌دهد و متأسفانه خیلی عظیم از این نیروی انسانی که برای جامعه خود می توانند سازنده باشند دچار سرگردانی و بی هدفی در زندگی خود هستند و نمی‌توانند برای رشد و پیشرفت جامعه خود تاثیر‌گذار باشند و این بازتاب بی تدبیری و عدم برنامه ریزی مدیران نسبت به این قشر جوان جامعه هست . چون مورد عدم توجه و بی‌میلی قرار گرفته و باعث ناکامی آنان شده علاقه ، ذوق ، خلاقیت و انگیزه آنها دچار مختل می شود. وقتی جوانی بهترین سالهای عمر ش را صرف تحصیل می‌کند و آرزو دارد که بعدها بتواند قدم‌های مثبتی برای کشور خود بردارد واز نظر مالی و امنیت اجتماعی نیز زندگی راحتی داشته باشد ولی ناگهان در مقابل آن همه تلاش و انگیزه دچار نا امیدی می شود.
متاسفانه امروز ما شاهد به کارگیری افراد غیرمتخصص در جایگاه مدیریت ها هستیم و متاسفانه با عملکرد این غیر متخصص ها ، جامعه بیمار گونه و ناامید خواهیم داشت چون هر جامعه ای پیشرفت و توسعه خود را مدیون سلامت اجتماعی و عملکرد و راهکارهای سالم می داند . وقتی در یک جامعه نشاط اجتماعی جای خود را به خشم و افسردگی بدهد ، نباید انتظار یک جامعه شاد و سالم و پر انرژی داشته باشید .
بیشترین علت افسردگی و ناکامی ها در جامعه همانطور که ذکر شد عدم روشن بودن آینده شغلی جوانان می باشد .
جامعه ای که در آن تلاش و فعالیت و انگیزه و انرژی رها شده رو به خمودی و رکود می آورد .
امروز ما شاهد چنین مشکلی هستیم که فرزندان این مرز و بوم با تمام دل خوشی هایشان بعد از همه سختی ها به دانشگاه و به تحصیل می‌پردازند و به عشق این علم و دانش که آموختن بتواند شخص مثمری واقع شود دچار پریشانی نسبت به آنچه در پیش رو دارند می شوند.
بعضی از این جوانان دچار افسردگی و بعضی ها به دستفروشی یا جلای وطن و مهاجرت می گیرند و این واقعاً برای نسلی که یک روز امید و آرزوی یک زندگی نرمال و طبیعی با کشوری رشد و توسعه یافته دارند به تباهی می کشند امیدوارم که مسئولان نسبت به قشر جوان تحصیل کرده همت کرده و آنان را بیشتر مورد توجه قرار داده و با برنامه ریزی و اینده نگری سرنوشت جوانان این مرز و بوم را به فرجام خوب پیوند زنند .

• منبع خبر : نصیر بوشهر