با دقت بخوانید:هتلی با مالکیت شرکت پلیمر اریاساسول،در پارک ملی دریایی نایبند حال ساخت می باشد.

با این سوالات شروع میکنم:چرا سازمان های مربوطه مجوز ساخت همچنین هتلی را در اولین پارک ملی دریایی ایران صادر کرده اند؟
چه معامله ای و یا کار کارشناسی(احتمال بسیار کم!!!) صورت گرفته است که به این آسانی موضوع تغییر اکوسیستم را از نظر دور دیده اند؟
فکر نمی کنید مشکلات محیط زیستی (از ابتدا تا کنون )که تا ابد گریبان گیر این منطقه هست از پشت این زد و بندها حادث گردیده است؟
چرا دادستان های استان بوشهر بعنوان مدعی العموم وارد گود نمی گردد؟

نایبند یکی از مناطق جنوبی استان بوشهر می باشد که از دیرباز بعنوان نگین درخشان جنوب استان و دارای یکی از بکرترین جاذبه های محیط زیستی در کشور می باشد.
این منطقه در سال ۱۳۸۳ بعنوان اولین پارک ملی دریایی در کشور ثبت ملی گردید تا دوستداران محیط زیست و دلسوزان منطقه، حداقل کمی از دغدغه های خود نسبت به تغییر اکوسیستم این منطقه رهایی یابند،تزیرا به زعم خود این را سدی در برابر زیاده خواهی های کانون ثروت و قدرت می دانشتند !زهی خیال باطل.
این پارک ملی با داشتن مساحتی بیش از ۱۹هزار هکتار دارای سواحل و درختان انجیر کهنسال و دشت های بسیار سرسبز و دره های فراوان و صدالبته خور و تنوع زیستی ویژه ای می باشد.
نگاه شما را به توصیف یکی از گردشگران جلب می نمایم:
خلیج نایبند در ۳۵ کیلومتری عسلویه،تنها پارک ملی دریایی ایران است که نزدیکترین روستا به آن، روستای هاله است. این پارک ملی شامل خلیج نایبند، جنگل‌های حرا و دماغه است. خلیج نایبند هم ساحل صخره ای دارد وهم شنی و شنهای این قسمت سفید رنگ است و آب به قدری زلال است که نمونه اش را در جای دیگری ندیده بودم. در آب‌های خلیج نایبند دلفین و نهنگ وجود دارد.جدای از طبیعت زیبا و پوشش گیاهی و جانوری این پارک ملی بازمانده های قدیمی بندر نایبند در دماغه به جذابیت این پارک ملی افزوده است.

بسیار غم انگیز است بدین سبب که شاید به پایان عمر این اکوسیستم و از این دست تعاریف نزدیک شده باشیم.
خبر بسیار بسیار جانکاه هست ،البته نه فقط برای دوست داران محیط زیست بلکه برای تمامی اقشاری ساکن و شاغل در این مناطق.
کیست که نداند عمده ی ساکنین ،تفریح در این منطقه را یکی از برنامه های ثابت خود قرار داده اند.
منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس دارای شرکت های متعددی هست که بعضا چند شرکت در این منطقه ،بعنوان ارزشمندترین برندهای کشور در حال فعالیت هستند که شرکت پلیمر آریاساسول از شاخص ترین اینهاست.این شرکت با درامد هایی که بواسطه استفاده از ثروت های خدادادی و ملی کسب کرده است عملا بعنوان غولی در سطح استان و شاید کشور مطرح گردیده که هیچ نهادی توانایی مقاومت در برابر خواسته هایش را ندارد و شاید از حق نگذریم خیل عظیمی از سازمان ها بدشان نمی آید از گوشه ای از این ثروت به هر وسیله ای بهره مند گردند.
از دیرباز منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس از جانب صنعت نفت بعنوان متولی امور این منطقه معین گردیده ولی این سازمان تا کنون تاثیری در شرایط زیست محیطی و معیشتی ساکنین نجیب استان بوشهر نداشته است.
در این مدت، کدامیک از مشکلات موجب شده را جوابگو بوده اند؟ایا الودگی این مناطق با کسب مجوز سبز توسط پتروشیمی های الفینی و متانولی (الوده ترین مجتمع ها که فلرینگ ان شدیدا الودگی ایجاد میکند)توجیه نشد؟ایا اشتغال نیروهای بومی با کم تجربه بودنشان توجیه نشد؟
تاکنون کدامیک از این مشکلات (فلرینگ های شبانه و بی رویه تمامی پالایشگاه ها و پتروشیمی ها و شرکت های قیر و اسفالت و سیمان منطقه،گره کور در کور اشتغال ، اولویت داشتن نیروهای غیربومی بر بومیان در پرداختی ها ،و ترجیح غیربومیان بر بومیان در مواقعی که شرکت ها کاهش نیرو میدهند و مشکلات زیست محیطی و الودگی های دریایی و …)توسط متولیان رفع گردیده است که ما دلخوش باشیم که وجود این هتل،باعث رونق این منطقه خواهد شد؟ ایا تضمینی هست که این هتل سوپرلوکس در اینده از نیروهای بومی جهت اشتغال استفاده ای کند؟با تجربه ای که داریم تقریبا هیچ بهترین جواب هست.
ساخت این مشکل در اینده مشکلات زیادی را ایجاد خواهد کرد که نگارنده کلیات ان را در ذیل می اورد:
۱- گرانی بی رویه زمین و هجوم سرمایه گذاران در این منطقه که در این شرایط وانفسای اقتصادی،باعث کاهش روند ازدواج و مشکلات اجتماعی به سبب عدم توانایی در ساخت خانه و مشکلات دیگر خواهد شد.
۲- الودگی سواحل این مناطق که چیز دور از انتظاری نیست و هیچ تضمینی هم جوابگو نخواهد بود و قاعدتا این شرکت در اینده با یک مجوز از زیر بار این مشکل شانه خالی خواهد کرد.
۳- هجوم گردشگران در این منطقه باعث بوجود امدن مفسده های اجتماعی خواهد شد.
۴- از بین رفتن اکوسیستم ناب و بکر این منطقه برای سودجویی این شرکت در استفاده از این اکوسیستم برای کسب درامد
۵- افزایش قیمت تمامی خدمات در این مناطق و افزایش فاصله طبقاتی
۶- کمرنگ شدن و شاید از بین رفتن بافت اجتماعی و سنتی در این مناطق که بعنوان شناسنامه جنوب استان شناخته می شوند.

نگارنده بدور از هیچ غرضی قصد دارد که سهمی هر چند کوچک در بیدار کردن مسئولینی داشته باشد که به اسانی و بدور از اسیب شناسی کارشناسی ،سرنوشت و مشکلات اینده مردمان نجیب این خطه را معامله میکنند. ثابت شده است که این شرکت ها برای سود بیشتر از هیج کوششی حتی به قیمت با خاکستر یکسان شدن منطقه مورد نظر دریغ نخواهد کرد(ما بوضوح کارخانه سیمان ساروج کنگان را میبینیم که تغییری اساسی در اکوسیستم این منطقه بوجود اورده و عملا خاک این سرزمین را به یغما برده و صادر می کند).
از نماینده جدیدالورود و دادستان و ریاست اداره محیط زیست و مقامات محلی،استدعای عاجزانه داریم که با درایت ،جلو این کار را بگیرد.مقامات یادشده اطمینان داشته باشند که مشکلات حادث شده در اینده به پای ایشان نوشته خواهد شد و هیچ مفری را نخواهند یافت.