نصیربوشهر – جواد غلام نژادجبری:

کاکایی نقره‌ای ،مرغ ماهی خوارکه اسم محله ی آن (شالو)هست.
درآبان ماه که هواطوفانی می شود، و ضربه دریایی(لچیزب،لکیزب)می زند،نشانه ای است که آغازتغییرهواوخنک شدن هوااست…..(شالوها)ازسیبری( روسیه) به ایران(بوشهر)کوچ می
کنند،وتاوسط بهاربرج۲می مانند.که خیلی از(شالوها)درهمین بوشهرتخم می گذارندومی ماناندتاسال دیگرباکوچ برگردند.این ییلاق وقشلاق هرساله اتفاق می افتد.که به علت خورهای زیادی که دربوشهراست زیستگاهای زیادی برای (شالوها)وجوددارد.وبخاطرهمین جمع کثیری به بندربوشهرمی آیند.

کاکایی گروه بزرگی از تیرهٔ کاکاییان است که در سرتاسر جهان پراکنده هستند و تنوع گونه‌های آنها در نیمکرهٔ شمالی از دیگر نقاط جهان بیشتر است.
هر دو پرندهٔ نر و ماده به یکدیگر شبیه هستند و بر روی زمین یا درون آبگیرها آشیان می‌کنند. کاکایی از ماهیان، سخت‌پوستان، نرم‌تنان، حشرات، لاشهٔ حیوانات و نیز میوه‌ها و مواد گیاهی تغذیه می‌کند. و منظره زیبایی را به دریا می‌بخشد.

مرغ نوروزی مرغ دریایی، مرغ ماهی‌خواریا یاعواز تیرهٔ کاکاییان در راسته سلیم‌سانان شامل ۱۰۰ گونه در ۲۲ سرده است که گونه‌های مختلفی از جمله پرستوی دریایی و آب‌شکاف دارد.
این پرندگان غذایشان را از سطح آب – معمولاً با شیرجه زدن – پیدا می‌کنند و می‌خورند، حشرات کوچک را نیز در هوا شکار می‌کنند.
*به نقل از دکتر حمیدی در کتاب “فرهنگ نامه بوشهر” شالو پرنده دریایی سفید رنگ نوک دراز ، پا بلند که در بعضی از بنادر آن را شیلو می‌گویند. کبوتربازان به کبوتری که کم پرواز می‌کند و به سرعت پایین می‌آیند نیز شالو گویند .ولی گویا شالو همان مرغ دریایی است . مرغ ماهیخواری که در دریا زندگی می‌کند و دیدن آن برای جاشوان مژده رسیدن به ساحل است .

• منبع خبر : نصیر بوشهر