وقتی به شهر بوشهر می نگریم در عجب خود می مانیم که دانستن ان برای ما فرصتی نخواهد داشت
شهر بوشهر از دو منظره می نگرم
یکی عمران شهری که درعجبم
که ٩٩/ پروژه ها ومبلمان شهری بر می گردد به دهه ۴٠ تغییر و تحولی در ان شاهد نیستیم. دانستن ان سختتر از اجرای پروژه ها می ماند.
چرا ؟؟؟؟؟؟؟
علم امروزه دیگر. نمی پذیرد
که طراحی یک شهر عینه دهه ۴٠ باشد امروزه نباید در سطح شهر میدونی مردم شاهد باشند و یا چراغ قرمزی
علم امروزه. میدون ها را حذف می کند وبجای ان پل هوایی اجرا می کنند بخاطر کاهش بار ترافیک شهری
دوما. چراغ راهنمایی ها باید حذف شود و مردم می بایست تا حالا به فرهنگ رانندگی عادت کرده باشند
وبه جای ان چهار راههای سطح شهر را سنگ فرش های برجسته اجرا نمود جهت کاهش سرعت ورعایت نظم وفرهنگ رانند گی

دومین موردی که شهر بوشهر را به دو قسمت جنوبی وشمالی تبدیل کرده است که قسمت جنوبی ان را به ی روستایی تبدیل نموده است
وجود پایگاه هوای. وفرودگاه می باشد. که تبدیل شده است به یک معضلی که حد فاصله بهمنی وحومه ان از دو کیلومتر به مرکز شهر. به. ١۵ کیلومتر تبدیل نموده است
تا زمانی این حدفاصله را به دو کیلومتر بر نگردد شهر بوشهر به توسعه عمرانی نخواهد رسید
شورای شهر نباید طرح تفصیلی شهر که نزدیک به ۴٠/ درصد کاربری نظامیست ان را تایید ویا اجرا می کرد چه شهریست در کشور ۴٠/ نقشه تفصیلی ان کاربری نظامی داشته باشد
یا باید از شهر خارج شوند
یا غرب دادگاه نظام
را به بهمنی متصل کنند یا گذر هوایی ویا گذرزیر زمینی تا حدفاصله ی بهمنی تا مرکز شهر کاهش پیدا کند . تا ان زمان بوشهر به توسعه عمرانی برسد در غیر اینصورت تلاش های مدیران عمرانی شهر نتیجه ای بخود نخواهد گرفت.
روزی باید این معضل بر طرف گردد. ببینم ما زنده باشیم یا نه