دیروز یکی از چالش‌برانگیزترین لوایح مجلس در یک سال گذشته به تصویب رسید که بر اساس آن، پنج‌شنبه‌ها با در نظر گرفتن مواردی تعطیل می‌شود و ساعات کاری از ۴۴ ساعت به ۴۰ ساعت در هفته می‌رسد.

فرشید شکرخدایی، رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری و تامین مالی اتاق بازرگانی ایران به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «این مصوبه مربوط به کارکنان دولت است و یک روز دیگر به تعطیلی آنها افزوده می‌شود، اما از آنجا‌که بحث ما از اول برای تعطیلی روز شنبه بود، می‌توانیم نتیجه‌ بگیریم که یک روز دیگر به تعداد روزهایی که ارتباط ما با دنیا قطع است، اضافه شد. بر این اساس بخش دولتی ایران در چهار روز کاری ارتباطی با بازارهای جهانی ندارد و گویی در یک جزیره جدا قرار گرفته است.

از این پس به نظر من نه تنها پنج‌شنبه بلکه بعدازظهر چهارشنبه هم به نوعی تعطیل می‌شود و کارکنان دولت به تعطیلات می‌روند.»

سال‌هاست که برای پویاتر شدن روند بوروکراسی اداری در ایران پیشنهاد می‌شود که ساعات کاری کاهش پیدا کنند.

تعطیلی پنج‌شنبه‌ها در حالی مطرح می‌شود که پیش از این هم بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای دولتی به ویژه در پایتخت، پنج‌شنبه‌ها تعطیل بودند.

واقعیت این است که نخستین ایده‌پردازان تعطیلی، مشکلشان تعطیلی «پنج‌شنبه‌ها» نبود. بلکه آنها خواستار تعطیلی «شنبه‌ها» بودند و این به دلیل ارتباط بیشتر با بازارهای جهانی بود که شنبه و یکشنبه‌ها تعطیل هستند.

سوال اینجاست که اگر این تعطیلی رسمی اعلام نشود و در تقویم به رنگ قرمز در نیاید، پس چقدر در جامعه تاثیرگذار است؟