نصیربوشهر – اکبر نهاری – جمعه برای تشییع مرحوم داریوش پوربهی رئیس سابق شورای شهر رفتم ،پس از برگزاری مراسمی در دبیرستان ماندگار سعادت و مقابل شورای شهر آمبولانس حامل جسد به سوی آرامستان جدید بوشهر ،دارالرحمه،راه افتاد .
پس از طی کردن تنگک ها وجاده نیروگاه ناگهان دیدم ترافیک شدیدی ایجاد شد .
وقتی به تابلو آرامستان رسیدم فهمیدم که عامل ایجاد ترافیک پیچ بسیار تند جاده انحرافی آرامستان است که رانندگان انگار می خواستند در کتل های تنگ ترکان و ملو و دختر رانندگی کنند .
وارد جاده خاکی و بسیار ناهموار آرامستان که شدم ،به حال خودم وهمشهریانم تاسف خوردم که چقدر باید حقارت را تحمل کنیم ،در این جاده تقریبا یک کیلومتری بر اثر رفت وآمد خودروها چنان گرد وخاکی به پا شده بود که بسیار دردناک بود .
در قرن بیست ویکم ودر حالی که دنیا برای سکونت در فضا برنامه ریزی می کند،وجود چنین جاده ای آن هم برای مسیری که الان ( به یمن وجود ویروس کرونا !!!!) دیگر جزونیاز های روزمره مردم شده است واقعا شاهکار مسئولان است.
چند وقت پیش مدیران آرامستان بهشت صادق بوشهراعلام کردند که به دلیل پر شدن ظرفیت این آرامستان دیگر امکان دفن اجساد در آن نیست ،ومردم برای دفن اجساد باید به آرامستان دارالرحمه ( که حالا بهتر است به خاطر مسیر سخت به آن دارالوحشه بگویند)مراجعه نمایند تدبیری که از خیلی جهات تصمیمی درست و خردمندانه بود ،اما سوال این است شما که چنین تصمیمی گرفته اید آیا برای کوچکترین کار یعنی آسفالت مسیر ان نباید اقدام می کردید ،ان هم برای آرامستانی که بر روی تابلو آن سال تاسیس ۱۳۹۶ حک شده است.
به هر این امر هر چه سختی و حقارت داشت ،یک خوبی هم داشت و آن این است که سخن مشهور (( بوشهر بهشت مسئولان است )) را به اثبات رساند و نشان داد که سطح مطالبه گری ما مردم بوشهر چقدر ضعیف است ،که اگر این مسئله در هر شهری غیر از بوشهر اتفاق می افتاد مردم ساختمان اداره را بر سر مسئولان خراب می کردند
در پایان دوست دارم بدانم که اعضای شورای شهر بوشهر ( شورای سابق ،نه شورای جدید که هنوز شروع به کار نکرده است ) چه پاسخی برای این امر پیش پا افتاده و بسیار ساده دارند.
جا دارد به سبب تحمل این حقارت ها یک دل سیر برای خود گریه کنیم بلکه آرام گیریم .
اکبر نهاری

• منبع خبر : نصیر بوشهر