(قسمت اول)
– پسرم، عزیزم، این دوستت کیه؟ کامل می شناسیش؟
– مامان، دوستمه، هم کلاسیم تو مدرسه، با هم دوستیم.
– می دونم هم کلاسیته، ولی هر هم کلاسی ای که دوست نمی شه، باید در انتخاب دوستات دقت کنی، به راحتی به هرکسی نباید اعتماد کنی، تو که اونا رو کامل نمی شناسی، عزیزم، باید تو رفت و آمدات حواست کاملاً جمع باشه.
***
برخی روانشناسان مانند فروید معتقدند رفتار آدمیان در بزرگسالی بازتاب و نشانی از دوران کودکی آنان است.

حاجی افسری درستکار، صادق و منضبط، سختکوش ودر عین حال بسیار مهربان ارتش بود. در زمانی که ارتشیان جایگاه و منزلتی والا داشتند و در محلات عزت و احترامی خاص برای آنان قائل بودند و شاید به دلیل ابهتی که ارتشیان کسب کرده بودند، مردم قدری از آنان دوری می جستند و از آنان حساب خاصی می بردند، حاجی بسیار مردم دار بود و هرگاه با لباس نظامی در کوچه ظاهر می شد، مردم بجای دوری جستن، به سمت او می آمدند و در سلام پیش قدم می شدند.
در اوایل دهه پنجاه، شهر شیراز با سرعت اعجاب آوری در حال پیشرفت بود و به درستی پایتخت فرهنگ و هنر کشور نام گرفته بود. شهر شعر و ادب، زادگاه سعدی و حافظ، پایتخت سیاسی سلسله زندیه، تخت جمشید و پاسارگاد و استخر، یا همان پایتخت سلسله هخامنشیان همگی دست در دست هم داده بودند که فارس، و شهر شیراز جایگاهی ویژه فرا تر از مرزهای ایران بیابد. جشن های فرهنگ و هنر نیز باعث شده بود که این شهر یکی از مقاصد گردشگری بین المللی کشور باشد، نه تنها از کشورهای شیخ نشین خلیج فارس، بلکه از اروپا و آمریکا نیز آرزوی دیدار این شهر را داشتند.
این شهر شهرت خود را از ازمنه قدیم با خود داشته است، نجیب زاده‌ای اسپانیولی به نام «دن گارسیاد سیلوایه فیگوه را» در سال ۱۶۱۴میلادی همزمان با پادشاهی شاه عباس صفوی و به فرمان فیلیپ سوم پادشاه اسپانیا به ایران می‌آید و در راه سفر خود به اصفهان به شهر لار وارد می‌شود و حاکم لار با چهارصد سوار و با ساز و دهل به استقبال او می‌آیند و اما هنگام ورود به شیراز حاکم شهر استقبال با شکوه تری از او می‌کند دن گارسیا در سفر نامه خود شیراز را به زیبایی والنسیا و قرطبه تشبیه می‌کند و می‌گوید باغهای اطراف آن فوق‌العاده زیباست و در ادامه سفر خود به سمت اصفهان از تخت جمشید نیز بازدید می‌کند و این ویرانه‌ها اعجاب او را برمی‌انگیزد و با دقت و علاقه‌مندی زیادی به وصف جزئیات آنها می‌پردازد به عقیده دن گارسیا این ویرانه‌های با عظمت با شکوهتر از اهرام مصر و زیباتر از معابد یونان است و می‌گوید: «در اینجا هنر و عظمت به وحدتی همیشگی رسیده است» و حتی در توصیف اصفهان می‌گوید باغات اطراف شهر زیبا بود ولی به پای باغهای شیراز نمی‌رسید.

• منبع خبر : نصیر بوشهر