فرودگاه بوشهر روز سه شنبه بعد از ظهر، مورخ هفتم-شهریور۱۴۰۲- پرواز شرکت ساها،درسالن فرودگاه بوشهر،شاهدمشاجره مسئول و نماینده نظامی این شرکت هوایی با یکی از مسافران بودم که به راستی دردآور و رقت انگیز بود و دل هر مسافری را به درد می‌آورد. مسافر، بیماری بود که هفته ی قبل در تهران تحت عمل جراحی […]

فرودگاه بوشهر
روز سه شنبه بعد از ظهر، مورخ هفتم-شهریور۱۴۰۲- پرواز شرکت ساها،درسالن فرودگاه بوشهر،شاهدمشاجره مسئول و نماینده نظامی این شرکت هوایی با یکی از مسافران بودم که به راستی دردآور و رقت انگیز بود و دل هر مسافری را به درد می‌آورد.
مسافر، بیماری بود که هفته ی قبل در تهران تحت عمل جراحی قرار گرفته بود و هنوز لوله ی جراحی از بدنش خارج نشده بود.
موضوع از این قرار بود که بیمار، نامه ی بیمارستان با مهر و امضای پزشک، دال بر اجازه پرواز در موبایل خود به متصدی نشان می‌داد، ولی متصدی مربوطه ضمن امتناع و جلوگیری از سفر بیمار، تنها و فقط نسخه ی خطی پزشک را قبول می‌کرد و دلیل و عدم اجازه پرواز به بیمار را امکان دستکاری و بدتر از آن، عملا بیمار را به تخلف و فتوشاپ نسخه الکترونیک متهم می‌کرد.در این بین، مسئولین فرودگاه اعم از کارکنان فرودگاه و حراست، هر چه پادر میانی و وساطت می کردند، ایشان اجازه پرواز را به بیمار نمی‌داد.
سوال این است؛ مگر چه فرقی می‌کند بین بلیط آنلاین هواپیما و نسخه ی الکترونیک بیمارستان؟
و در ادامه چرا این همه سوئ ظن …؟ به خصوص نسبت به بیمار؟ آیا این کار موید حمایت از بیمار است و یا باعث درد و عذاب بیشتر شهروندان بیمار می‌شود ؟

  • منبع خبر : نصیر بوشهر انلاین