نصیر بوشهر – نعمت شیخ سقا – *- دیپلماسی شھری سیاستی مطلوب و مدرن برای ارتقاء صلح و امنیت- حقوق بشر- استانداردھای زندگی – کیفیت زندگی شھروندان- تجدید حیات فرھنگ اجتماعی وفضای ھای عمومی ، مشارکت وعمل است.
*- نقش جدید شھرھا دررابطه با مھاجرت مردم از شھرھا و روستاھای اطراف به شھرھای برخوردار، ایجاد زمینه مشترک برای ساختن پلی میان شھرھا و شھروندان و ایجاد ھمکاری، اتحاد،ھمبستگی و تفاھمی دوجانبه می باشد و مسئولان محلی شھرھا (شھردار-شوراھا-بخشداروفرمانداران و…)عھده دار ایفای این نقش می باشند.
*- مفھوم مردم معنی گذشته ی خود را از دست داده و امروزه در جامعه بشری، مفھوم شھـــــروند درمرکزتوجه سیاست ھای محلی ، منطقه ای وبین المللی قرار گرفته است
*- درچند دھه ی گذشته – پنجاه سال قبل- کمتراز۲۰درصد جمعیت دنیا در شھرھا زندگی می کردند. اما در حال حاضر براساس برآورد اطلاع ھای جمعیتی سازمان ملل، نیمی ازجمعیت دنیا شھرنشین ھستند.پیش بینی می شود این نسبت تا سال ۲۰۲۵ به ۶۱درصد برسد.
*- درحالی که رشد شھرنشینی محیط زیست ورفاه مردم را تھدید می کند تاثیرمحیطی- اجتماعی توسعه لجام گسیخته به زیرساخت ھایی که باسلامت مردم سروکار دارند باعث شده که مسئله بھداشت شھری دراولویت قرار گرفته و در برنامه ریزی ھا بر آن تاکید شود.
*- وضعیت بھداشت روانی شھرھا گویای اختلالات روانی است وتاثیرآن بویژه برقشرکم درآمد جامعه بسیار مشھود است.
*- نیازھا و روش ھای دستیابی به سلامت روانی جوامع در زمینه ھای اقتصادی، فرھنگی واجتماعی، نشان می دھد که تجریات کلینیکی به تنھایی برای رسیدن به سلامت روانی کافی نمی باشد.
*- تقریبا نیمی ازجمعیت شھری در فقر زندگی می کنند.توسعه اقتصادی بیشتر درنواحی شھری، شمار بیشتری از روستائیان را که در جستجوی شرایط بھتر زندگی ھستند به کوچ به نواحی شھری ترغیب می کند.ولی توسعه شھری ھیچگونه پیشرفتی دررفاه اجتماعی با خود به ھمراه نمی آورد بلکه اغلب منجر به افزایش نرخ بیکاری وشرایط بدزندگی می شود و جمعیت مھاجر را در معرض فشارھای اجتماعی وافزایش خطر بیماری ھای روانی قرار می دھد.
*- حق بھره مندی ازامکانات حمل و نقل عمومی ایجاد سیستم حمل و نقل عمومی به حد مورد نیاز به گونه ای که تمام شھروندان ازعھده ی پرداخت ھزینه ھای آن برآیند و ھمچنین تشویق به استفاده از وسایل نقلیه غیرآلاینده ی ھوا وایجاد گذرگاه ھای عابرپیاده و موقت برای ساعاتی مشخص درطول روز، ازمیان برداشتن موانع ساختاری ونصب تجھیزات مورد نیازبرای تسھیل جابجایی، حمل و نقل و عبور و مرور امنیت مسیرھای دوچرخه سواران ازجمله راه ھای لازم برای برون رفت از مشکلات ترافیکی می باشد.
در اکثرشھرھا بویژه کلان شھرھا، ترافیک به یک کابوس واقعی تبدیل شده وایجاد زیرساخت ھای حمل و نقل درشھرھا- تعداد روزافزون وسائل نقلیه، ترافیک را افزایش می دھد ، ھوا را آلوده می سازد و عابران پیاده را دچار مشکل می کند.
در چند سال اخیر شھرتاریخی فرھنگی بوشھر به دلیل پتانسیل ھای خاص موجب پذیرش تعدادی ازھموطنان استانی و غیراستانی قرارگرفته. متاسفانه علیرغم افزایش جمعیت، در خیلی از زمینه ھا از جمله حمل و نقل شرایط قابل قبولی پیدا نکرده. سازمان اتوبوسرانی شھر بوشھر و حومه که می بایستی نقش اصلی درایاب و ذھاب شھروندان را عھده دار باشد به دلیل کمبود امکانات از جمله اتوبوس ھای نو و استاندارد مجھز به وسایل سرمایشی درطول تابستان طاقت فرسای بوشھر ھرگز قادر نبوده رضایت شھروندان را فراھم نماید. این درحالیست که شھر بوشھر و حومه وسعت چندانی نداشته چنانچه مسئولین اعتقادی به تاثیر توسعه حمل و نقل عمومی برزندگی مردم و رفع مشکلات زیست محیطی داشته باشند، تامین امکانات اولیه برای شھر کمترتوسعه یافته ای چون بوشھر که الحمدا… از درآمدھای قابل قبولی بھره مند می باشد، توقع بی جایی نخواھدبود!! باتوجه به اینکه طبق برنامه پنجم وششم توسعه درسند چشم انداز بیست ساله کشور، دولت ھا موظف اند تا حمل و نقل عمومی را توسعه داده به گونه ای که تمامی شھروندان به راحتی قادر به پرداخت ھزینه ھای آن باشند. این سازمان وظیفه دارد با افزایش ناوگان خودزمان انتظار مسافر را درایستگاه ھای اتوبوس به حداقل رسانده -در شھر بوشھر این زمان بطور متوسط
۴۵ دقیقه می باشد!_ انتظاراست زمان رفت و برگشت اتوبوس ورسیدن به ایستگاه ھا طوری منظم و دقیق باشد که شھروندان ذی نفع با اطمینان بتوانند براساس آن وقت خود را مدیریت نمایند.
متاسفانه دردو سه سال اخیر امکانات حمل و نقل عمومی در شھر بوشھر و حومه نه تنھا افزایش نیافته بلکه برخلاف
گذشته خطوط فعالی چون خیابان عاشوری به مرکز شھر، خیابان ھلالی به مرکز شھر وبلعکس که شدیدا مورد نیاز
و استقبال مردم کم بضاعت وبی بضاعت بود تعطیل شدند! کسی ھم به اعتراض مردم توجھی نکرد!!
بی شک اگر مدیران بومی (شورا و شھرداری) از ارزش و جایگاه ناوگان عمومی نظیر اتوبوس ،قطارشھری ،مونوریل واتوبوس ھای ھوایی و تاثیر آنھا درکاھش مشکلات زیست محیطی مثل بیماری ھای تنفسی و پوستی
وانواع سرطان ھا می دانستند ومتوجه بودند که یک اتوبوس استاندارد و مناسب در ھر بار جابجایی مسافر قادر است
کار پانزده خودرو سواری را انجام دھد (۱۵*۴=۶۰) شاید نگاھشان نسبت به موضوع نگاه دیگری بود!!
باتوجه به اینکه نگارنده خود زمانی تجربه ی مدیرعاملی اتوبوسرانی بوشھر وحومه را داشته و براین باوراست که
دست یابی به موضوعات ذکر شده دور از انتظارنبوده ، بلکه باتامین اتوبوس ھای نو و مناسب و تجھیز تعمیرگاه و
توقفگاه آنھا به امکانات پیشرفته ومشارکت دادن پرسنل خدوم و زحمت کش آن ناوگان بویژه رانندگان وتعمیرکاران
باتجربه که خوشبختانه تعدادشان کم نیست و رسیدگی به رفع مشکلات ابتدایی آن ھا ازجمله موضوع تقویت تعاونی ھای مصرف ومسکن که معمولا دراین دومورد مشکلات فراوان است وپرداخت بموقع حقوق ومزایایشان و مھمتر از ھمه ایجاد اعتماد بین این قشرو مدیران مربوط، رسیدن به این آرزوھا عیب نمی باشد.
لازم به توضیح می باشد که درتمامی اتوبوسرانی ھای کشور اداره ی این سازمان به صورت درآمد ھزینه ای بوده و به ھمین دلیل پرداخت حقوق و مزایای این قشر زحمت کش با تاخیر یک تا دوماه انجام می گیرد.که معمولا شھرداران محترم با تزریق اعتبار سعی در رفع مشکل دارند. بالابودن ھزینه ھای مصرفی اینگونه سازمان ھا با
درآمدھای ناچیز آن ھا ھمخوانی ندارد.