نصیربوشهر – مجید غاله: وُاَمُرَهُم شوری بَینَهُم. وُشاوَرهُم فِی الاَمر مشورت و شور ،دارای جایگاهی بس بزرگ در شرع مقدس اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و در جامعه بین الملل است، اصلی بسیار ارزشمند بر گرفته از آموزه های دینی که به دنبال کاهش احتمالی خطاها و اشتباهات روز مره در همه سطوح […]

نصیربوشهر – مجید غاله:

وُاَمُرَهُم شوری بَینَهُم.
وُشاوَرهُم فِی الاَمر

مشورت و شور ،دارای جایگاهی بس بزرگ در شرع مقدس اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و در جامعه بین الملل است، اصلی بسیار ارزشمند بر گرفته از آموزه های دینی که به دنبال کاهش احتمالی خطاها و اشتباهات روز مره در همه سطوح ، مورد تاکید فراوان قرار دارد ، در واقع شور و مشورت با دیگران ، چه در زندگی شخصی و چه در امور اجتماعی ، می تواند ضریب ایمنی فعالیتها را افزایش داده ، زمینه بُروز و ظهور اشتباهات را کاهش داده یا به حداقل برساند، مشاوره با افراد شایسته با نیت خیر همراه با یاری و همراهی واقعی ، می تواند بسیار موثر و تاثیر گذار در امور روز مرّه نیز باشد ، استفاده از تجارب دیگرانی که دارای صداقت و همراه با مصلحت برای مدیر یا رئیس که در جهت تضمین منافع دستگاه مربوطه باشد بسیار مهم بوده ، می تواند موجب ارتقاء ساختاری در کشور گردد ، جوامع امروز جهانی اصل شور و مشورت را به عنوان راهبرد اجتماعی کشور خود، در جهت ارتقاء جامعه و پیشرفت روز افزون مدیران خود به حساب اورده و با بکار گیری مشاورین نخبه ، بازوان پرتوانی برای مردم خود ایجاد کرده اند ، می توان اذعان نمود که قطعا دو فکر و اندیشه بهتر از یک تفکر و ایده می باشد، وقتی مدیری در جامعه به تنهائی بار مسئولیت به دوش خود داشته باشد، ضریب خطاء و اشتباه هم برایش افزایش می یابد، اما هرچند او پرتوان باشد و فاقد نظرات راهبردی صاحب نظران متخصص، قطعا نخواهد توانست آرمانی تصمیم گرفته ودر امور روزانه موفق باشد.
مدیران امروز جامعه ما از صدر تا ذیل مشاورین متعددی در اختیار گرفته اند تا با مشاوره گرفتن از آنها وضعیت ادارات ، شرکتها، کارخانه های تحت امر خود را مطلوب وایده ال نمایند اما در اکثر مواقع و موارد، ضرر وزیانهای زیادی از این طریق به دستگاه مربوطه وارد شده است که علت وعلل ان را در پروسه ها وایتمهای متعددی می توان یافت، که بخشی از آن بکار گیری مشاورین سفارشی و فامیل های نسبی وسببی در دستگاههای مختلف و بخشی دیگر به عدم کارآئی اینگونه مشاورین بر می گردد که با ناتوانی خود مدیران را به بی راهه کشانده و مشکلات متعددی برای جامعه ایجاد کرده اند در صورتی که وظیفه ذاتی مشاورین، دادن مشاوره همراه با راهکار اساسی ، کلیدی و دور کردن سازمان از مشکلات است ، در واقع مشاور ، بایستی از شخص مدیر، قوی تر و مدبّر امور باشد، اما وجود مشاورین با عناوین گوناگون مرتبط و غیر مرتبط شغلی و تخصصی، چنانچه در جایگاه واقعی خود قرار گرفته باشد، می تواند بال پرواز مدیر و دستگاه مربوطه و اقتدار هر مجموعه ای باشد، دقت در انتخاب مشاور اصلح بسیار راهبردی است ، ان شاءالله در جامعه شاهد حضور مشاورین واجدالشرائط اقتدار گرا باشیم نه همانند گذشته، شاهد مشاورین خسته و جا مانده از جاها ی دیگر باشیم ، حضور چنین افرادی در هر دستگاهی به مراتب ضرر و زیانی بیشتری از عدم حضور آنان دارد.

  • منبع خبر : نصیر بوشهر