امروز لایو اینستاگرام اقتصاد آنلاین با علی سعدوندی اقتصاد دان را تماشا می کردم.
سعدوندی از جمله اقتصادانانی است که چون متعلق به جناح های سیاسی نیست، بنابراین علیرغم اینکه دانش این افراد سرمایه ای گرانبهاست برای سیاستگذاران، به همان دلیلی که اشاره شد، مورد مشورت سیاسیون و سیاستگذاران قرار نمی گیرند!
موضوع گفتگو مجوز بود، وی به درستی اشاره می کرد، یکی از علل اصلی تورم چند دهه اخیر اقتصاد کشور ما انحصار مجوز ها به افرادی خاص است. برای مثال اعطای مجوز صرافی در این شرایط تحریمی باید مطابق ضوابط تحت نظارت بانک مرکزی برای ایرانیان و ایرانیان مقیم خارج کشور تسهیل شود تا انتقال ارز تسریع گردد. و در حوزه های دیگر هم به همین ترتیب مثل کارگزاری بورس… تا مجوز دفاتر الکترونیکی قضایی و… دستگاههای اجرایی چون عاجز از نظارت بر گستردگی فعالیتها هستند، با افزایش مجوز مخالفند!
اما در لابه لای صحبتهایش اشاره ای به افتتاح رسمی خودروی برقی تمام ایرانی برقی بنام “یوز” بوسیله رئیس جمهور روحانی که توسط جوانان نخبه ایرانی طراحی و ساخته شده است، داشت. این جوانان چندین نمونه از این خودرو ساخته اند اما اجازه شماره گذاری نیافته اند! زیرا آنها می توانند رقیبی برای ایران خودرو و سایپا شوند. در دنیا از حدود بیست شرکت که خودروهای دست ساز لوکس تولید میکنند چندتا از آنها متعلق به ایرانیان مقیم خارج کشور است. باید پرسید چرا اجازه حضور و تولید چنین خودروهایی به این افراد در داخل کشور داده نمی شود؟! آیا جز اینکه میتوانند بازار بی کیفیت خودروی دو شرکت انحصاری را تهدید کنند‌. پس منافع بیش از هشتاد میلیون ایرانی مصرف کننده چه میشود!؟ وقتی سایپا و ایران خودرو رقیبی ندارند نیازی هم نمی بینند روی ارتقای کیفیت محصولات خود سرمایه گذاری و هزینه کنند! چرا باید هزینه کنند وقتی رقیبی نیست و مردم نیز مجبورند بخرند!
کشور آلمان که رتبه اول صادرات صنعتی به نسبت حجم اقتصادش دارد و ژاپن هم رتبه دوم در خصوص دارد. جالب اینکه این دو کشور که نسبت به واردات نیز کمترین سختگیری تعرفه ای دارند، همزمان همواره بیشترین رشد فناوری در صنایع را به خود اختصاص داده اند. می توان نتیجه گرفت انحصار موجب رشد تولید و فناوری نمی گردد. همانطور که تا به امروز انحصار بازار خودرو داخلی و حمایت های مالی دولتی توفیقی برای صنعت خودروسازی سایپا و ایران خودرو نداشته است.

• منبع خبر : نصیر بوشهر