جنبش اصلاحات که از سال ٧۶ آغاز شد و تحولات عظیمی را در فضای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و…کشور شکل داد، ٢۵ ساله شده است. هرچند در این ٢۵ سال فراز و فرودهاى فراوانی را شاهد بوده است، اما به رغم این فراز و فرودها و دشمنی ها و تقابل های جدی، اصلاحات ماندگار بوده […]

 

جنبش اصلاحات که از سال ٧۶ آغاز شد و تحولات عظیمی را در فضای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و…کشور شکل داد، ٢۵ ساله شده است. هرچند در این ٢۵ سال فراز و فرودهاى فراوانی را شاهد بوده است، اما به رغم این فراز و فرودها و دشمنی ها و تقابل های جدی، اصلاحات ماندگار بوده و نقش برجسته‌ای در گسترش آگاهی‌ها و خشونت پرهیزی داشته است و چنانکه شاهد ثمرات آن هستیم. در واقع به دلیل قوت پایه های گفتمان اصلاح طلبی، همه جریانات مختلفی که با آن تقابل داشته و می‌خواسته‌اند جریان اصلاحات را از صحنه بیرون کرده یا آن را حذف کنند، موفق به این کار نشده اند. اکنون در درون حاکمیت جریانات بسیار پرقدرتی وجود دارند که به دنبال نابودی جنبش اصلاحات و از صحنه بیرون کردن اصلاح طلبان هستند.

نمونه این نوع برخوردها را می توان در رسانه های تندرو جناح حاکم به عینه دید. مطلبی که روزنامه کیهان در واکنش به بیانیه اخیر جبهه اصلاحات نوشته، نشان دهنده بغض فراوانی است که در این بخش از نیروهای تندرو در درون حاکمیت علیه «جنبش اصلاحات» و «گفتمان اصلاح طلبی» وجود دارد. این طیف رادیکال اگر بهانه و مجال لازم را پیدا کنند، نشانی از اصلاحات باقی نخواهند گذاشت. این نوع واکنش‌ها نشان می‌دهد اصلاحات یک جریان زنده و گفتمان آن اثرگذار است.

اما اینکه اصلاحات به رغم همه این دشمنی ها و تقابل ها و مخالفت ها در عرصه عمومی، سیاسی، اجتماعی و در بطن افکار عمومی ایرانیان باقی مانده، برآمده از پایه های قانونی و رفتار خشونت پرهیز و دلسوزانه ای است که این جناح همواره نسبت به ایران و اصل نظام در پیش گرفته است. برای اصلاح طلبان این موضوع که نظام با شاکله و رویکردهای کنونی قابل قبول مردم نیست و باید اصلاح شود، اصل اساسی است. این مجموعه در عین حالی که خواهان از میان رفتن اصل نظام نیستند، وضعیت فعلی نظام را منطبق بر خواست اکثریت مردم نمی‌داند. در واقع وضعیت امروز مورد قبول مردم نیست و مردم گونه ای دیگر از حکمرانی را طلب می کنند. افراد و جریاناتی که مدیریت کشور را به دست گرفته‌اند، بر خلاف اهدافی عمل می‌کنند که مردم به خاطر آنها انقلاب اسلامی را شکل دادند.

به دلیل همین رویکرد مردم گرایانه و مسالمت جویانه است که نقطه عزیمت اصلاح طلبان، محکم است. گفتمان اصلاحات پایه های نظری، فکری و اجرایی محکمی دارد که همین محتوا تداوم این جنبش را تضمین می کند. مبتنی بر این محتوای غنی است که مخالفان نتوانسته اند این جنبش را از میان ببرند و چون نتوانسته اند آن را از میان برده یا آن را مهار کنند از دست این جنبش عصبانی هستند.

اما دشمنان اصلاحات را تنها طیف‌های تندروی جناح حاکم تشکیل نمی دهند. در نقطه مقابل، بخش‌های دیگری نیز قرار دارند که خواهان نابودی اصل نظام هستند و چون اصلاح‌طلب‌ها را با خود همراه نمی‌بینند با آنها دشمنی می‌کنند. هر اندازه که نظام طی سالهای اخیر بر طبل اصلاح ناپذیری خودش کوبیده، اصلاح‌طلبان تضعیف و این جناح تندرو تقویت شده است. رویکرد اشتباه از سوی نظام، یعنی اصلاح ناپذیر نشان دادن خود، باعث شده بخشی از بدنه جامعه به سمت مخالفان اصل نظام متمایل شده، با اصل نظام ناسازگار شوند. امروز دور، دورِ براندازان شده و اصلاح طلبان به حاشیه رانده شده اند.

هرچند اصلاح طلبان در هیچ‌ قطب از دو قطبی حاضر حضور ندارند. اما اعتراضات و انتقادات خود را همانطور که از ابتدا داشته اند و بر اساس آن گفتمان اصلاحات را شکل داده اند، با صدای بلند فریاد می زنند. در بیانیه اخیر جنبش اصلاحات نیز به همان باورهای ریشه ای گفتمان اصلاح طلبی اشاره شده است. این روند نشان می دهد که رویکرد اصلاحات رویکردی پایدار و با دوام است. ٢۵ سال است که جنبش اصلاحات آغاز شده و ٢۵ سال است که از قانونگرایی، خشونت پرهیزی، مردم سالاری، شایسته سالاری، تنش زدایی، گفتگو و…صحبت می کند. البته برای اصلاحات، صبوری و استقامت ، همواره پارامترهای مهمی هستند. در واقع در بطن زمان است که این مطالبات در عرصه عمومی به شکل یک مطالبه جدی و همگانی مطرح می‌شود. استقامت و استمرار بر پیگیری مطالبات اصلاح‌طلبانه نهایتا حاکمان را به این نتیجه خواهد رساند که کشور را این‌گونه نمی‌شود اداره کرد و تن به اصلاح امور مطابق خواست مردم خواهند داد.

جنبشی که اخیراً در کشور پدید آمده در عمل به حاکمان می فهماند که با روش های فعلی مورد پذیرش جامعه نیستند و باید خود را اصلاح کنند. از این منظر، جنبش اخیر به کمک جنبش اصلاحات می آید تا نظامی را که بر طبل اصلاح ناپذیری می کوبد، متوجه ضرورت های اصلاح و تحول کند.

اگر این نظام یا کسانی که در مصدر قدرت هستند، بپذیرند که نمی توان به این شکل جامعه را اداره کرد و هسته سخت قدرت بخواهد اصلاحاتی صورت دهد، اصلاح طلبان راهکارهای عملی مناسبی دارند که می توانند عرضه کنند. اصلاحاتی که هم باعث رضایت مردم بشود و هم کشور را از معرض آسیب های یک فرایند انقلابی مصون نگاه دارد. به این دلیل است که افراطیون در هر دو سو به خون اصلاحات و اصلاح طلبان تشنه هستند. آنها می‌دانند با وجود گفتمان اصلاح طلبی به اهدافی که مغایر منافع ملی است، نخواهند رسید.

 

  • منبع خبر : کانال جبهه اصلاحات ایران