هر دوره انتخابات مجلس و شورای شهر ،شاهد کاندیداهای فراوانی هستیم که از نمایندگان سابق ، اسبق و پیشین  و همچنین  از زمین و زمان  بشدت انتقاد کرده و همه ناکامی ها و کمبودها را به گردن آنان انداخته و خود را منجی  بلامنازع زمین و زمان ،  کشور ، شهر و حوزه انتخابیه می دانند، غافل از اینکه  پس از مدتی  همانند قبل  ،  وضعیت نه تنها هیچ تغییری نکرده  بلکه از سابق نیز اوضاع بدتر می شود. این قضیه سر دراز دارد…
انچه مسلم است  تا مشکلات اساسی وضع موجود را ندانیم  تا دقیقا به وضعیت   موجود  مجلس و مردم و نهادهای مدنی اشنا نباشیم  تا  علل و عوامل  ناکامی ها و شکست ها را  دقیقا ندانیم   و تا برای این ناکامی ها و شکست ها ، راهکارهای را  ارائه  و اجرا نکنیم،  نمی توانیم به وضعیت مطلوب  برسیم و  در بر همان پاشنه سابق  خواهد چرخید… . بنابراین  هر دوره انتخابات  مجلس و شورا ی شهر ، نمایندگان سابق  و کاندیداهای جدید  بر فضای پوپولیستی جامعه سوار شده و کام شخصی خود را از رای مردم می گیرند .
نهاد  ریاست جمهوری ،  نهاد مجلس و کلا انتخابات همگی دستاورد های  غربی هستند که برای بهتر و آسان کردن روابط مردم و دولت  و عقب نماندن از توسعه به شرق اورده شده اند این  محصولات غرب بدون لوازم ان ، ناقص و  عقیم  وارد کشورهای کمتر توسعه یافته ، شده و ناقص وعقیم عمل می کنند. نهایتا جایگاه و مسئولیت مهم خویش  را بدرستی در این جامعه ها به سرانجام نرسانده و گاها ضد اهداف اولیه  خود عمل می  نمایند .
یکی از مهمترین  لوازم نهاد مجلس و نهاد ریاست جمهوری و شورای شهر و روستا تحزب است که متاسفانه در ایران  جایگاه واقعی خود  را نداشته و فقط پوسته ای ظاهری دارند . (. مجالی دیگر چرایی و عدم نهادینه شدن تضعیف احزاب  در ایران می طلبد  )
مجلس و حتی انتخابات ریاست جمهوری در غرب ،بدون  احزاب  شکل نمی گیرد. فرانسه ، ایتالیا، انگلیس ، سوئد ، امریکا  و…  نمونه های  از چنین جوامعی هستند .
در ایران،  احزاب تضعیف شده فراوانی وجود دارد  ولی هیچکدام نتوانسته اند جایگاه احزاب فراگیر ، تشکیلاتی و منسجم را  بگیرند و به عنوان یک حزب عمل نمایند .
مجلس ما ، مجلس افراد هست و نه مجلس احزاب، به همین سبب افراد یک باره  بر خود واجب ، تکلیف و وظیفه شرعی خود  می دانند که کاندیدای مجلس  شوند  و خود  را منجی و ناجی ملت ، شهر و حوزه انتخابیه  بدانند .
در صورتی که در غرب  افراد بدون رابطه تشکیلاتی حزبی نمی توانند  کاندیدای نمایندگی مردم شونند .
در مجلس ما فرد  با پشتوانه علمی و تخصصی خود که خوشبینانه آن، نمی تواند  بیشتر از دویا سه رشته علمی باشد وارد مجلس می شود و در برابر انواع تخصص ها و کارشناسی های مورد لزوم مجلس  باید نظر کارشناسی دهد  .
در صورتیکه فرد حزبی  با پشتوانه و توان علمی و تخصصی حزب نظر و رای میدهد و آنجا  دیگر حزب هست که با پشتوانه تیم کارشناسی حزب  رای میدهد .مردم نیز  طرح ها و برنامه های احزاب را می ببیند و براساس آن رای می دهند ، چنانچه حزب برنده در مجلس نتوانست به طرح ها و برنامه های خود عمل نماید مردم در انتخابات بعدی از چنین حزبی روی برمی گردانند  و به حزب دیگر روی می آورند .
نهایتا  باید گفت: تا مجلس ما مجلس افراد هست  و حتی اگر بزعم خود کارآمدترین و  موثر ترین فرد جامعه را به عنوان  نماینده به مجلس بفرستیم  در وضعیت  کشور ، دولت، مردم ، شهر و شهرستان و حوزه انتخابیه هیچ توفیری نخواهد کرد ..

• منبع خبر : نصیر بوشهر