سال ۱۳۷۹طرحی با سازوکار معلوم خود به تصویب نهادهای متولی نامگذاری ایام رسید که مقرر شد ۲۷شهریور روز وفات شهریار، شاعرشیرین بیان، روز شعر و ادب ایران شود که شد. این طرح توسط بزرگواری به نام علی‌اصغر شعردوست، هم وطن آذری زبان و سیاستمدار و محقق ایرانی که سوابقی؛ چون سفیر ایران در تاجیکستان، نماینده […]

سال ۱۳۷۹طرحی با سازوکار معلوم خود به تصویب نهادهای متولی نامگذاری ایام رسید که مقرر شد ۲۷شهریور روز وفات شهریار، شاعرشیرین بیان، روز شعر و ادب ایران شود که شد. این طرح توسط بزرگواری به نام علی‌اصغر شعردوست، هم وطن آذری زبان و سیاستمدار و محقق ایرانی که سوابقی؛ چون سفیر ایران در تاجیکستان، نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر در دوره ششم مجلس اسلامی و اولین دبیر شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور در کارنامه خود دارد، پیشنهاد و پیگیری شد.
یک سوال منطقی و تا حدودی پژوهشی: چرا شهریار؟ در عرصه شعر و ادب و فرهنگ این سرزمین آیا توان شهریار به اندازه فردوسی، سعدی و مولانا و حافظ و نظامی و رودکی و بیهقی و نیما یوشیج و شاملو و اخوان و فروغ و جمال‌زاده و … است؟ اینکه نامی در تقویم ما به نام شعر و ادب گذاشته‌اند، بسیار عالی و مبارک و پر میمنت است و اینکه شهریار شاعری خوب و پرتوان و پر مضمون و خوش موسیقی است، حرفی نیست. این را می‌گویم چون این روزها به خاطر پژوهشی بارها بارها دیوان شهریار را خوانش نموده و چه بسا که با ده بار خوانش دیگر هم کارم انجام نشود و خوب و دقیق متوجه عظمت و زیبایی و کدهای خاص و دلنشین شعر این بزرگمرد هستم، ولی چرا شهریار؟ اگر از لحاظ آوانگارد و پیش بودن در نظر بگیریم که شهریار در هیچ قالب و مضمونی آوانگارد نیست. که سعدی و مولانا و حافظ و فردوسی و… در سنت ما کار را معلوم کرده‌اند. اگر با توجه به ادله جناب شعر دوست؛ یعنی معاصر بودن را در نظر بگیریم که حق نیما و شاملو و… پیش و بیش از استاد شهریار است. اگر از لحاظ خدمت به زبان و فرهنگ این سرزمین لحاظ کنیم که چه کسی واجب‌تر از فردوسی؟؟؟!!!.
علی‌اصغر شعردوست در۲۶ شهریور ۱۳۹۸ در گفتگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران می‌گوید که من برای ثبت این روز به نام شهریار از نفوذ و قدرت سیاسی خودم استفاده نکرده‌ام. فقط این روز را در کمیسیون فرهنگی مجلس تصویب نموده و آن را به رئیس جمهور وقت داده و ادامه کار را با وزیر ارشاد آن دوره پیگیری کرده که نهایتاً با یک رویکرد رسمی این روز به نام شهریار قلم خورد و من هیچ گونه اعمال نفوذی نداشته‌ام، هرچند که پیشنهاددهنده من بوده‌ام و در زمان نمایندگی من صورت گرفته است!!!!. خب. بگذریم. عاقلان دانند.
درنهایت با تبریک و خوش باشیِ روزی به نام روز شعر و ادب فارسی و پاسداشت این گوهرِ بنام و گرانسنگ، ای کاش در این میان، هوای سعدی و فردوسی و … بیشتر می‌داشتند. این عرض بنده به معنای سست بودن شعر استاد شهریار نیست که شعر ایشان زیبا و قوی و سترگ است، منتهی با هر معیاری در نظر بگیریم این حق و این شأن به ایشان نباید می‌رسید.
بشیرعلوی
۲۷/۶/۱۳۹۹

  • منبع خبر : نصیر بوشهر