نصیر بوشهر – مجید غاله – شرکت در مسابقات بین المللی وتورمنتهای قاره ای ابزار و اقدامات خاص خود را طلب می کند، معمولا تیمهای ملی فوتبال با نگاه همه جانبه و مدار محور خود ،با همه امکانات لازم ،وارد عرصه ورزشی برون مرزی می شوند تا با کسب پیروزی و تصاحب جام ،مایه افتخار خود و جامعه گردند، معمولا تیمهای ملی که با آمادگی روحی و روانی و روان شناختی بیشتر و با پشتیبانی کامل مقامات ذیربط، که به مسابقات ورود می کنند نتیجه اش فتح و پیروزی وکسب جام همراه با افزایش و اعتبار بیشتر تیم ملی می شود، متاسفانه فوتبال ایران در چند دهه گذشته در رقابت‌های ملی وکسب جام ملتهای آسیا ناکام مطلق بوده و در جا زده است که خوشبختانه با بکارگیری مربیان خوب ، حداقل به جام جهانی صعود کرده و مایه مباهات، افتخار وشورو شعف در جامعه شده است، واما بعد:
تیم فوتبال پرسپولیس همانند دوسال قبل به فینال معتبرترین جام قاره ای آسیا رسید ، که متاسفانه در هر دو دوره با کاستیهاو کمبودهای فراوان ،وارد این عرصه نا برابر شد، میدانی که رقابت عِرق و تعصب با پول ، قدرت و امکانات بود، به نظر می رسد این دو جبهه نابرابر تفوق ثروت بر تعصب باشد که تعصب دیگر خیلی کارآمد نخواهد بود که حماسه ای همانند ملبورن رقم زده شود، وقتی باشگاهی دارای فرصت رقابت برابر با بهترین و کاملترین امکانات و تدارکات باشد و وارد گود مسابقات شود ان وقت است که انتظار کامل قهرمانی را باید از تیم داشت اما زمانی که فرصت سوزی شکل گرفته و دست تیم خالی گردد ،پس انتظار قهرمانی نابجا، بیهوده و عبث خواهد بود، وقتی تیمی یکایک بازیکنان کار آمدش رها شوند و مسئولین هم در این خصوص بی تفاوت باشند و برایشان اهمیتی واولویتی نداشته باشد، اتفاقی بهتر از این ناکامی نخواهدافتاد ، لازم به یاد اوری است که پرسپولیس از بدو تاسیس خود باشگاهی مردمی و خصوصی ،که در رژیم گذشته فاقد ردیف بودجه و اعتبارات دولتی بوده است، اکنون که به هر دلیلی این باشگاه مصادره گردیده وبه باشگاهی دولتی تبدیل شده و به زیر مجموعه وزارت ورزش منتقل شده ،چرا شخص اول ورزش کشور ،سرپرست وقت باشگاه را احضار و مواخذه نکرد و علت خروج بازیکنان کلیدی و مشکلات پیش روی باشگاه را جویا نشد و در رفع آن نکوشید ، مگر در این عرصه ، چنانچه با قهرمانی همراه می گردید رافع بخشی از ناکامیهای چند دهه گذشته‌ ملی و باشگاهی نبود، کاملا هویداست که دیدگاه و وفاق ملی در این خصو ص وجود نداشته و تا ایامی که این گونه دیدگاه و نظریه وجود دارد فوتبال ایران دربخش باشگاهی در آسیا در جاخواهدزد و به تبع ان در عرصه ملی هم موفقیتی کسب نخواهیم کرد، ان وقت است که تیمهای درجه دو آسیائی هم از فوتبال ایران جلو خواهند زد؛ از این به بعد هم کسب جام آسیائی برای باشگاههای ماخیلی دشوار خواهد بود که متاسفانه از این فرصت استفاده مطلوب نکردیم ، چنانچه برای آقایان پرسپولیس مهم بوددحتما حمایت ملی شکل می دادند ، باشگاه منتظرشنیدن وعده آپارتمان وهدایای دیگر نبود تنها حمایت فراگیر می خواستند برادران عزیز ،لطف می کردید به وظایف ذاتی خود عمل می نمودید و همراهی و مساعدت بعمل می اوردید تا باشگاه بازیکنان خود را حفظ نماید، ّباشگاه دارای چالشهای متعددی بود از جمله بازیکن محروم و از یار کمکی بی بهره ، پس حضور جدی شما در باشگاه لازم و ضروری بود، قطعا کسب جام افتخاری برای باشگاه وخود شما بود ودر بیلان کار شما ثبت و ضبط می شد ، همچنین باعث نشاط مضاعف در جامعه بود ، اقایان این دوره سپری شد، اما دوره جدید به زودی فرا می رسد ، حمایت همه جانبه از ۴ باشگاه حاضر در بازیهای آسیائی داشته باشید فرق نمی کند چه باشگاهی باشد، به باشگاهها با دید و منظر ملی همچون تیم ملی نگاه کنید، خیلی از باشگاههای متمول آسیا آرزوی جایگاه پرسپولیس در این رقابت‌ها را داشتند،شایدجام باشگاه آسیا برای شما روز مرگی وبی تفاوتی ایجاد کرده باشد که شاید بخشی از آن بخاطر ورزشی نبودن و جایگاه اشتباهی بعضی از مسئولین ورزش بوده باشد.
امیداست با تشکیل کار گروهی با نام ستاد مسابقات باشگاههای آسیا، ناکامی ها را پایان داده و فوتبال کشور را به جایگاه واقعی خود بر بام آسیا برسانید

• منبع خبر : نصیر بوشهر