حافظ
دُکّانِ ریا ۱۱ بهمن ۱۴۰۱

دُکّانِ ریا

  ببینید، اصولاً مسأله و مشکلِ جامعهٔ ایرانی و شرقی همین مسألهٔ «ریا»ست. به نظر من یکی از علل پیشرفت ملل غرب این است که در آنجا دیگر دکانِ ریا نمی‌بینید. البته ریایِ اجتماعی هست که خطرناک‌تر است و بیشتر فریب می‌دهد.   خاطرم هست شاعری که نسبتاً خوب هم شعر می‌گفت و به شاعر […]

ناامنی و نیاز [تأثیر اقلیم و جغرافیا در پرورش شخصیّت ایرانی] ۰۲ بهمن ۱۴۰۱

ناامنی و نیاز [تأثیر اقلیم و جغرافیا در پرورش شخصیّت ایرانی]

▪️عاملی که در پرورش شخصیت ایرانی تأثیرگذار بوده، اقلیم و جغرافیاست. یک سرزمین خشک، پیوسته سر مردم خود را به جانب آسمان به بالا نگاه می‌دارد، که از او انتظار باران داشته باشند، و این امر آنان را در حال چشم به راه بودن قرار می‌دهد. چنین مردمی سرنوشت خود را در دست آسمان می‌بینند […]

ریا و دیکتاتوری ۲۸ شهریور ۱۴۰۱

ریا و دیکتاتوری

▪️واقعا هیچ اندیشیده‌اید که «ریا» از چه چیزی به وجود می‌آید؟ از تناقض. تناقض میان «دل» و «رفتار»: «رفتار» مطابق شریعت، «گفتار» مطابق شریعت، اما «دل» متوجه فریب مردم، برای جلب قدرت و استمرار حکومت. حاکمیت امیر مبارزالدین با آن سوابق و رفتارهایش چیزی جز ترکیب تناقض هاست طنزی بالاتر از این که کسی با […]

انسان کامل در شعر حافظ ۲۷ تیر ۱۴۰۱
محمدرضا شفیعی کدکنی

انسان کامل در شعر حافظ

  ▪️انسان کامل یک پدیدهٔ الهی است که در زنجیرهٔ تاریخ یک مصداق بیشتر ندارد، لوگوس (کلمهٔ الهیه) است. این مفهوم را ابن عربی درست کرده و ریشه‌هایش از آیین یهود، مسیح و یونان است. برخی مستشرقین فرّهٔ ایزدی را که در ایران باستان اهمیت داشته، شکل‌دهندهٔ این مفهوم در ابن عربی دانسته‌اند اما در […]