محمدرضا شفیعی کدکنی
مسخِ روحی و انحطاطِ عقلانی و سیاسی جامعهٔ ایران ۲۹ مهر ۱۳۹۹
محمدرضا شفیعی کدکنی

مسخِ روحی و انحطاطِ عقلانی و سیاسی جامعهٔ ایران

هرچه داریم از مشروطیت داریم، خوب و بد، خدمت و خیانت، رهایی و وابستگی، این‌ها همه از متن مشروطیت و حواشی آن سرچشمه گرفته است. حق این است که نسل مشروطیت، با همه نقاط ضعف که در زندگی اغلب مردانش می‌توان یافت، نسلی است سربلند. بعد از شهریور ۱۳۲۰ و به‌ویژه بعد از کودتای ۱۳۳۲ […]

نسبت ما و علوم انسانی ۲۳ مهر ۱۳۹۹
محمدرضا شفیعی کدکنی

نسبت ما و علوم انسانی

نصیر بوشهر – ما در علوم انسانی صفر‌الکفّ هستیم. هیچی نیستیم. پزشک خوب ایرانی [من اسم نمی‌برم] از هیچ پزشک فرنگی درجهٔ اول دنیا کم ندارد. اگر کم دارد نِرسینگِ اوست یا دارو‌هایی که در اختیارش می‌گذارند، یا وسایل جراحی اوست. آن مربوط به او نیست. او وقتی پایش را گذاشت بیرون، رفت به هاروارد […]

«شناور» شدن واژ‌ه‌های زبان و رابطهٔ آن با دموکراسی و استبداد ۱۷ مهر ۱۳۹۹
محمدرضا شفیعی کدکنی

«شناور» شدن واژ‌ه‌های زبان و رابطهٔ آن با دموکراسی و استبداد

اگر به محیط زندگی مردم جامعه و رسانه‌های کشور انگلستان دقت کنید مُحال است کسی را که «دکتر» نیست در خطاب -خواه کتباً و خواه شفاهاً- «دکتر» بخوانند یا کسی را که «مهندس» نیست مهندس بنامند. غرض یادآوری این نکته است که در جامعۀ برخوردار از دموکراسی، کلمات را به‌راحتی نمی‌توان شناور کرد. کلمات مانند […]