نصیر بوشهر – بهرام نکیسا – سلام بر خرمشهر .
سلام بر مردم صمیمی و نخلهایش .
سلام بر جهان آرا و خاک معطرِ به خون شهیدانش .
سالروز فتح خرمشهر فرصتی است تا با مرور رشادت ها و ایثارگری های مردم ایران در سالهای سخت کشور از آن درس ها و تجربه ها برای عبور از بحرانها استفاده گردد . فتح خرمشهر نه تنها موجب شادی مردم سراسر ایران در داخل کشور بلکه موجب غرور ایرانیان در اقصی نقاط جهان گردید . خرمشهر شهر دوم همه مردم ایران است . مسجد جامع خرمشهر خود به تنهائی کتابی است که فصلها سخن دارد .
عملیات پر افتخار بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر عزیز در سوم خرداد ماه ۱۳۶۱ برای همیشه درتاریخ میهن اسلامی و دفاع مقدس چون آفتابی پرتو افشانی می نماید . در سوم خرداد ، ۱۳۶۱خرمشهر با عزم و اراده و رزم فرزندان غیور و شجاع و مومن ایران زمین بار دگر خرمشهر گردید . نام خرمشهر با نام مردان و زنان دلاور گره خوره است . با نام شهیدانی همچون محمد جهان آرا و علی صیاد شیرازی .
حماسه رزمندگان در فتح خرمشهر حماسه ای بی نظیر ، تاریخی و فراموش نشدنی است با دنیائی ازخاطرات شیرین و جذاب رزمنده گان ، وقتی گفته می شود بچه های رزمنده منظور تمامی آنانی که در آن حماسه ماندگار فتح خرمشهر از بچه های با وفای خرمشهر گرفته تا نیروهای بسیج و نظامی و انتظامی و نیروهای جهاد سازندگی که حضور داشتند ، می باشد .
فتح خرمشهر نمونه و نماد همدلی و وحدت ملی برای دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی در دوران بحران ملی بنام جنگ بود . خرمشهر با مردم خوب و صمیمی اش سند وفاداری ، مقاومت و زینت ملت ایران هستند . به حق می توان در فتح خرمشهر و در طول هشت سال دفاع مقدس و حتی در بعد از آن در جبهه مقاومت همواره پیوند دین و وطن پرستی را آنجا که رزمندگان با استمداد از خداوند و با توسل به ائمه اطهار علیه السلام برای حفظ تمامیت ارضی کشور جانفشانی می نمودند ، شاهد بود .
برای فتح خرمشهر می بایست کانون های اندیشه و فرهنگ ، هنر و اصحاب حوزه تاریخ و ادبیات دفاع مقدس و مقاومت بیش از آنچه تاکنون وقت گذاشته اند عمل و اندیشه و پژوهش نمایند .
در باب سخن گفتن و نوشتن از خرمشهر کلام دلنشین راوی دفاع مقدس سید شهیدان اهل قلم مهندس سید مرتضی آوینی مانع از آن می شود تا بیش از این در باره این شهر آسمانی این نوشته را ادامه دهم .
سید شهیدان اهل قلم آقای سید مرتضی آوینی که خداوند روحش را شاد و با صالحان و شهدا محشور فرماید ، خرمشهر ، دفاع مقدس ، رزمندگان و شهدای عزیز را با اخلاص تمام برای ما و نسلهای آینده و تاریخ چنین توصیف می نماید.
” …. خرمشهر دروازه‌ای در زمین دارد و دروازه‌ای دیگر در آسمان و تو در جست و جوی دروازه‌ی آسمانی شهر هستی که به کربلا باز شده است و جز مردترین مردان را به آن راه نداده‌اند. جنگ بر پا شده بود تا از خرمشهر دروازه‌ای به کربلا باز شود.
شقایق‌ها پژمرده می‌شوند، اما عشق و زیبایی ماندگار است…
و به‌راستی آیا زیباتر از این راهی وجود داشت که خداوند از آن طریق، بهترین بندگان خویش را برگزیند؟ مجاهدان این تقرب را به بهای چشم فرو بستن بر تعلق حیات خریده‌اند و مگر آن متاع ارزشمند را جز به بهایی چنین گران می‌توان خرید؟
خرمشهر شقایقی خون‌رنگ است که داغ جنگ بر سینه دارد… داغ شهادت. ویرانه‌های شهر را قفسی درهم‌شکسته بدان که راه به آزادی پرندگانِ روح گشوده است تا بال در فضای شهر آسمانی خرمشهر باز کنند. زندگی زیباست، اما شهادت از آن زیباتر است…
خرمشهر از همان آغاز خونین‌شهر شده بود. خرمشهر خونین‌شهر شده بود تا طلعت حقیقت از افق غربت و مظلومیت رزم‌آوران و بسیجیانِ غرقه‌درخون ظاهر شود. و مگر آن طلعت را جز از منظر این آفاق می‌توان نگریست؟ آنان در غربت جنگیدند و با مظلومیت به شهادت رسیدند و پیکرهاشان زیر شنی تانک‌های شیطان تکه‌تکه شد و به آب و باد و خاک و آتش پیوست. اما… راز خون آشکار شد.
آنان را که از مرگ می‌ترسند از کربلا می‌رانند. مردانِ مرد، جنگاوران عرصه‌ی جهادند که راه حقیقت وجود انسان را از میان هاویه‌ی آتش جسته‌اند. آنان ترس را مغلوب کرده‌اند تا فتوت آشکار شود و راه فنا را به آنان بیاموزد. و مؤ‌انسان حقیقت آنانند که ره به سرچشمه‌ی فنا جُسته‌اند.
آنان را که از مرگ می‌ترسند از کربلا می‌رانند. وقتی کار آن‌همه دشوار شد که ماندن در خرمشهر معنای شهادت گرفت، هنگام آن بود که شبی عاشورایی بر پا شود و کربلاییان پای در آزمونی دشوار بگذارند…
ای شهید، ای آن که بر کرانه‌ی ازلی و ابدی وجود بر نشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینانِ عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش.
شهر زمینی خرمشهر در دست دشمن افتاد، اما شهر آسمانی همچنان در تسخیر شهدا باقی ماند. از باطن این ویرانی‌ها معارجی به رفیع‌ترین آسمان‌ها وجود داشت که جز به چشم شهدا نمی‌آمد. خرمشهر مظهر همه‌ی تجاوز دشمن و مظهر همه‌ی استقامت ما بود و جنگ بر پا شد تا مردترین مردان در حسرت قافله‌ی کربلایی عشق نمانند.
در پسِ این ویرانی‌ها معارجی به سال ۶١ هجری قمری وجود داشت و بر فراز آن، امام عشق، حسین بن علی آغوش تشریف بر گشوده بود. هزاران سال بر عمر زمین گذشته بود و همواره جسم زمین فرسایش یافته بود تا روح آن آباد شود. کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام.”
فرا رسیدن سوم خردادماه سالروز آزادی خرمشهر که به زیبایی روز «مقاومت، ایثار و پیروزی» نامیده شده است را حضور خانواده معزز شهدا و فرمانده محترم کل قواه و ایثارگران و رزمندگان مبارکباد . در این روز تاریخی یاد امام خمینی و شهدای آزاد سازی خرمشهر و دفاع مقدس گرامی داشته و از درگاه خداوند متعال سلامتی و اجر برای جانبازان عزیز و ایثارگران صبور آن حماسه ماندگار مسئلت می شود . انشاالله .