به نام خدای بخشنده و مهربان همه از خداییم و به سوی او باز می گردیم. زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود صحنه پیوسته بجاست؛ خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد. پرویز هوشیار از جمله آموزگارانی بود که هنوز فرهنگ آموزگاری همراه با دلسوزی و دانش […]

به نام خدای بخشنده و مهربان
همه از خداییم و به سوی او باز می گردیم.

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست؛ خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.
پرویز هوشیار از جمله آموزگارانی بود که هنوز فرهنگ آموزگاری همراه با دلسوزی و دانش و ادب است را در بر داشت. کمتر کسی سراغ دارد که با زبان تند و پرخاشگری او روبرو شده باشد! همواره لبخند همراه با مهربانی و نکته های نغز در بیانش بود و پایبندی به سازندگی و یاری دیگران را دنبال می کرد.
در سالهای ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ با هدف تلاش برای همبستگی و همدلی و شناساندن آیین، ارزشها و سنت های غنی استان بوشهر به دیگر هم میهنان و دستیابی به “توانمندسازی بوشهریهای ساکن تهران و کمک به تازه واردان به این دیار” جلساتی چند با بزرگان بوشهری از جمله دکتر مهرسای، دکتر جعفر حمیدی، مرحوم علوی، دکتر جولایی، مرحوم پرویز هوشیار، برادران اسکندری و برادران طبیب و عبدالرحمن ندیمی بوشهری و …… و اینجانب در تهران برگزار شد که ثبت “انجمن بوشهریهای مقیم مرکز” با یاری دکتر جواد حق شناس و آقای شیخیانی در وزارت کشور در پی داشت.
از آن پس محفلی دوستانه فراهم شد برای دیدار دوستان بوشهری در تهران و دعوت از مدیران استانی و ملی و نمایندگان مجلس و هنرمندان و ورزشکاران به نام بوشهر. در این مجالس که ماهانه برگزار می شد از شعر و موسقی و تئاتر گرفته تا درد دل و سرگذشت و سخنرانی و خوش و بش…..!
صحنه گردان این مراسم، مرحوم هوشیار بود که با پیگیریهای مستمر و دلسوزی وصف ناپذیر، دوستان را تک به تک با تلفن آگاه می کرد و زمینه برگزاری جلسات را فراهم می ساخت. هرگز در این راه خسته نمی شد و از مال و آبرو و وقت خود برای برپایی و رونق این جلسات بی دریغ هزینه می کرد. خانه اش محل گرد آمدن مدیران انجمن بود و با روی گشاده و با سفره مهمانی آماده از خوراکهای بوشهری در فضایی پر شور و دوستانه، برنامه ریزی برای برگزاری جلسات و دستور کار جلسات انجام می شد. در مراسم نیز با نگرانی همراه با پشتکار پیش از همه در محل حاضر می شد و پس از همه صحنه را ترک می کرد و مدام با حرفهای شیرین و مهمانداری دلسوزانه تلاش می کرد هرچه به پیش می رویم رونق مجالس بهتر باشد و شور و شادی جلسات با موسیقی و حرفهای خوش، همبستگی و دوستی میان بوشهریها افزون گردد.
از آغاز تشکیل و ثبت انجمن، از جمله بنیانگذاران و عضو اصلی هیئت مدیره بود و تا کنون نیز همواره این جایگاه را داشت و علاوه بر آن، وظیفه امور مالی و اداری و عکاسی و فیلمبرداری و تهیه گزارش از مراسم انجمن نیز عهده دار بود. در این راه هم خود از درآمد شخصی هزینه می کرد و هم با ارتباط بسیار خوبی که با دیگران داشت، تلاش می کرد با دریافت کمک مالی از دیگران، از جنبه مالی کمبودی برای ادامه کار انجمن پیش نیاید. بی تردید نقش ویژه این بزرگمرد در میان بوشهریهای مقیم تهران و همبستگی میان آنان فراموش ناشدنی است و ذخیره ارزشمندی است که همواره روح او را شاد می سازد. در پناه خدای بخشنده و مهربان، روحش شاد و یادش گرامی باد ان شاءالله

با سپاس ۱۴۰۲/۱۱/۸
ابراهیم میگلی نژاد

  • منبع خبر : نصیر بوشهر انلاین