نصیربوشهر – ناخدا جواد غلام نژادجبری:   در ادارات فکر می کنند که نظافت چی یک نوکر است ولی اینگونه نیست آن هم مثل همان بالا دستی ها هستند هم از لحاظ اعضای بدنی و هم وجه چون برای خودشان شخصیتی دارند. پای درد و دل نظافتچیان که مینشیند همه شون از اینکه دستور الکی […]

نصیربوشهر – ناخدا جواد غلام نژادجبری:

 

در ادارات فکر می کنند که نظافت چی یک نوکر است ولی اینگونه نیست آن هم مثل همان بالا دستی ها هستند هم از لحاظ اعضای بدنی و هم وجه چون برای خودشان شخصیتی دارند.
پای درد و دل نظافتچیان که مینشیند همه شون از اینکه دستور الکی و کار الکی و بیش از اندازه انجام دادند گله دارند.که بعضی مواقعه بعضی از این نظافت چیان کارهای شخصی بالا دستی خودشان را هم انجام میدهند.
حجم کارهای زیادی که یک نظافت چی انجام می دهد در ادارات چه در تایم اداری و چه گاهی در تایم غیر اداری به چشم نمی آید.ولی یک روز که نظافت چی حالا خسته ،بی حوصله یا عصبانی ،،،، است را همان یک مورد را می بیند.اکر میخواهید حساب هم کنید بولدوزر در ۳۰ روز ۲۰روزتا۲۵ روز کار میکند۵ روزش را استراحت و تعمیر میکند چرا فکر میکند بالا دستی ها که نظافت چی همیشه باید یک جور باشد آیا کارمند هم گاهی وقت مریضی ، بی حوصله،عصبانی یا مشکلاتی ،،،،دیگر برای پیش نمی آید.در کشور های توسعه یافته دیگر این نیست که نظافت چی را ازیت کنند کمک نظافچیانشان می کنند .دیگر دوران اینکه یکی را ازیت کنی که خسته بشود یا برایش پروند تشکیل بدهی تا اخراج شود.اگر قدرتی داری دستی بگیر نه اینکه از قدرت برای بی نان کردن یک آدم که مثل خودت هست شما در تایم اداری یک بالا دستی هستید بعد شاید همان نظافت چی بین مردم و جامعه یک فرد متشخص و صاحب جایگاه باشد. میز به کسی وفا نمیکند .شاید همان نظافت چی در آینده به جای برسد آیا می توانید داخل صورتشان نگاه کنید.
تا میتوانید خوبی کنید همیشه یک جور دنیا نمی چرخد،چون زمین گرد دنیا مثل آینه است.
شاید هم یک نوع خلأ یا یک شهوت ریاست باشد که بر سر نظافتچیان خالی می کنند و از همه مهم تر طرز فکر است.
گفت :
آنجا چشمه خورشید هاست
آسمان ها روشن از نور و صفا است
موج اقیانوس جوشان فضا است
باز من گفتم که : بالاتر کجاست
گفت : بالاتر جهانی دیگر است
عالمی کز عالم خاکی جداست
پهن دشت آسمان بی انتهاست
باز من گفتم که بالاتر کجاست
گفت : بالاتر از آنجا راه نیست
زانکه آنجا بارگاه کبریاست
آخرین معراج ما عرش خداست
بازمن گفتم که : بالاتر کجاست
لحظه ای در دیگانم خیره شد
گفت : این اندیشه ها بس نارساست
گفتمش : از چشم شاعر کن نگاه
تا نپنداری که گفتاری خطاست
دورتر از چشمه خورشید ها
برتر از این عالم بی انتها
باز هم بالاتر از عرش خدا
عرصه پرواز مرغ فکر ماست
«فریدون مشیری»

  • منبع خبر : نصیر بوشهر