با شروع بخش چهارم کتاب، با عنوان ‘انقلاب علمی’ انتظارات خواننده دوباره احیا می شود، جذابیت و پیوستگی تاریخی به متن برمی گردد. هراری تحولات همه جانبه بشر در ۵۰۰ سال اخیر را به درستی شگفت انگیز می داند، ابتدا نگاهی به وضعیت بشر، از نظر جمعیت، تولیدات و خدمات، توانمندی های علمی و تکنولوژیک […]

معماری و شهرسازی همانند فرهنگ و ادب در نزد ظلم آبادیان از غنای بالایی برخوردار است. طرح کوچه ها و گذرگاه ها، نحوه دسترسی به اماکن و منازل به گونه ای است که گویی معمار و طراح چیره دستی به یاری اهالی آمده باشد. عابر کوچه پس کوچه های ظلم آباد، از هماهنگی و هارمونی […]

«یادداشت و نقدی بر کتاب انسان خردمند نوشته یووال نوح هراری» (قسمت دوم) نویسندگان مطرح و صاحب سبک برای نگارش یک کتاب مرجع معمولاً سالیان زیادی از عمر خویش را مصروف فکر و تحقیق و تفحص در باب موضوع می نمایند، خصوصاً در مقوله تاریخ که اهمیت آن نسبت به مقوله داستان و رُمان قابل […]

حدود چهارده میلیارد سال پیش، یکی بود، یکی نبود، یک گوی آتشین بود و هیچ، همه چیز در هم تنیده شده بود، این گوی آتشین همه چیز را در درون خود داشت، همانند جنین در روزهای آغازین. فراسوی این گوی چیزی نبود که بتوان در ذهن متصور شد، مرز جهان هستی پوسته بیرونی آن گوی […]

در اوائل قرن بیستم هنگامی که جهان دستخوش حوادث بسیاری بود، و جهان در تب و تاب جنگ جهانی اول می سوخت و و هنوز گدازه های این جنگ فروکش نکرده بود، و دنیا آبستن جنگی جهانی دیگر بود، انقلابی شگرف در دنیای علم در حال شکل گیری بود، عطش دانستن و اشتیاق اکتشاف رموز […]

به هنگام گشایش مشکلی از ملت ات؛ به هنگام گشایش معضلی از خودت؛ به هنگام پیروزی کشور و وطن ات؛ به هنگام دیداری از محبوبی از پس سالیان؛ کدامین نیروی شگرف است به نام غرور و یا بغض که گلویت را از درون می فشارد؟ کدامین انرژیست که به سان مروارید از چشمانت بر روی […]

در سالهای آخر پهلوی، سنه ۵۲ شمسی به بعد، من دانش آموز دبستان مهرگان بودم، دبستانی تاریخی واقع در اول محله جبری، مدرسه ای که خیلی خیلی دوستش داشتم. ساختمان مدرسه آن زمان در نوع خودش بسیار خوب و بی نظیر بود، بنایی دوطبقه با یک ردیف حدود ۱۲ تایی کلاس های بسیار بزرگ و […]

چارلز دیکنز در مطلع داستان دو شهر می نویسد: “بهترین روزگار و بدترین ایام بود. دوران عقل و زمان جهل بود. روزگار اعتقاد و عصر بی باوری بود. بهار امید بود و زمستان نا امیدی. همه چیز در پیش روی گسترده بود و چیزی در پیش روی نبود، می گفتند همه به سوی بهشت می […]

“درم دار با کرم”: روز موعود نزدیک است، ساخت یک مرکز بهداشت، یک مدرسه پنج کلاسه با یک کتابخانه نسبتاً بزرگ، یک سالن ورزشی مجهز در یک روستای دور افتاده. یک هفته به اول مهر باقی است و قرار است برای نام گذاری مراکز تصمیم گیری شود. – شما با بزرگ منشی کامل هم تمام […]

سعدی بماناد کز شعله ی نام بلندش نامها سوخت من می روم تا شاخه ی دیگر بروید هستی مرا این بخشش مردانه آموخت ای نخل های سوخته در ریگزاران حسرت میندوزید از دشنام هر باد زیرا اگر در شعر حافظ گل نکردید شعر من ، این ویرانه ، پرچین شما باد. (منوچهر آتشی) دنیای شعر […]